The king of War บทที่ 2028 เมฆห้าสี
ร่างกายของมารแดงถูกสะเทือนจนบินไปไกลสิบเมตร ล้มอยู่บนพื้น แม้แต่แรงของการลุกขึ้นยืนก็ไม่เหลือแล้ว
ทุกคนที่อยู่ในสถานที่ ล้วนแล้วเต็มไปด้วยความตะลึง เมื่อเห็นว่าทาคาโอะโจมตีมารแดงบินออกไปด้วยดาบเดียว
“ทาคาโอะ!”
มู่ชิงและเหมิงคุนทั้งสองรีบพุ่งไปข้างหน้า ปกป้องมารแดงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสไว้ข้างหลัง
ทั้งสองคนล้วนแล้วจ้องทาคาโอะด้วยความเกลียดชัง
มู่ชิงกัดฟันแน่นและพูด : “ทาคาโอะ แกรู้ไหมว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่?”
ทาคาโอะเหลือบมองมู่ชิงอย่างเหยียดหยามหนึ่งที พูดอย่างเย็นชา : “เป็นแค่มดตัวหนึ่งในโลกมนุษย์เท่านั้น ฉันอยากฆ่าก็ฆ่า มีปัญหาอะไรไหม?”
เหมิงคุนพูดด้วยความโกรธ : “ทาคาโอะ แกก็เคยเป็นคนของสำนักมาร ลงมือกับคนของสำนักมารโหดเหี้ยมแบบนี้ แกสามารถทนต่อจิตใต้สำนึกของแกเหรอ?”
คนของสำนักมาร แต่ละคนล้วนแล้วจ้องทาคาโอะด้วยความโกรธเคือง
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสี่ยอดขุนพลมารของสำนักมารแดง ใครก็คิดไม่ถึงเช่นกัน ทาคาโอะจะทรยศต่อสำนักมาร ยิ่งคิดไม่ถึง ทาคาโอะจะลงมือทำลายลิขิตสวรรค์ของมารแดง
ลิขิตสวรรค์ถูกทำลาย ชีวิตวิถีบู๊ของมารแดงจบเพียงเท่านี้แล้ว ต้องการเข้าสู่แดนนภา ดูเหมือนว่าไม่มีความหวังใดๆแล้ว
ทาคาโอะหึอย่างเย็นชาหนึ่งที : “แกก็พูดแล้ว ฉันเคยเป็นคนของสำนักมาร แต่ว่าตอนนี้ ฉันไม่ใช่!”
พูดถึงตรงนี้ การแสดงออกบนใบหน้าของเขาล้วนแล้วบิดเบี้ยวขึ้นมา พูดอย่างเคร่งขรึม : “เดิมทีฉันเคยมีพลังมากกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด เคยฆ่าผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ดังนั้นจึงประสบความสำเร็จในการติดอันดับหนึ่งในสิบผู้มีอำนาจสูงสุดในภูเขามาร”
“หลังจากที่ขอบเขตของฉันเข้าสู่กึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ภายใต้แดนนภา ฉันไร้คู่ต่อสู้!”
“แต่ว่า ลี่เฉินล้วนแล้วไม่เห็นฉันอยู่ในสายตา ทั้งๆที่ฉันเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในสำนักมาแดนนภา เขากลับเอาตำแหน่งทายาทมาร มอบให้ชายหนุ่มที่เหมือนกับมดตัวหนึ่ง”
“ต่อให้เขาเอาตำแหน่งทายาทมารมอบให้มารแดง ฉันล้วนแล้วไม่มีอะไรจะพูด ขึ้นอยู่กับอะไรถึงต้องมอบให้มดตัวหนึ่งที่มีแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นห้า?”
“มดแบบนี้ เหมาะที่จะเป็นทายาทมารของสำนักมารเหรอ?”
“ตอนนี้ลี่เฉินไม่อยู่ ช่วงเวลาที่สำนักมารประสบกับปัญหา ในฐานะทายาทมาร เขากลับไม่ปรากฏตัว? ทำไมต้องหลบด้วย?”
อารมณ์ของทาคาโอะหุนหันพลันแล่นอย่างมาก พูดถึงตรงนี้ หลังจากสายตาของเขาจ้องมองหนึ่งรอบ ตะโกนด้วยความโกรธ : “ตระกูลไป๋หลี่โลกบู๊โบราณล่าง ทาคาโอะ ขอท้าต่อสู้กับทายาทมารของสำนักมารในโลกมนุษย์ หม่าชาว กล้าออกมาต่อสู้ไหม?”
เสียงของทาคาโอะ ราวกับสายฟ้าแลบ ดังขึ้นในสำนักมาร ทุกมุมของสำนักมาร ล้วนแล้วมีเสียงก้องกังวานของเขา
คนของสำนักมาร สีหน้าเปลี่ยนอย่างมาก
คิดไม่ถึงเลยว่า ทาคาโอะจะเข้าร่วมกับตระกูลบูโดของโลกบู๊โบราณล่าง
เพียงแต่ แดนบูโดของทาคาโอะได้เข้าสู่แดนนภาแล้ว กลับต้องการท้าต่อสู้กับหม่าชาวที่มีแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นห้าเท่านั้น มีการรังแกคนแบบนี้ด้วยเหรอ?
“ทาคาโอะ!”
ในเวลานี้มารแดงก้าวไปข้างหน้าอย่างดิ้นรน จ้องมองทาคาโอะด้วยความโกรธและพูด : “แกเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนนภา กลับต้องการลงมือกับนักบูโดแดนเหนือมนุษย์คนหนึ่ง มันเกินไปหน่อยหรือเปล่า?”
“ในเมื่อแกต้องการท้าต่อสู้ ข้าขอรับหน้าแทนเอง ต่อให้แดนนภาของฉันถูกทำลาย ฉันยังสามารถต่อสู้ได้!”
มู่ชิงและเหมิงคุนรีบมาข้างหน้า
มู่ชิงรีบพูด : “มารแดง คุณหยุดอวดดีได้แล้ว ในเมื่อทาคาโอะต้องการท้าต่อสู้ ผมขอเป็นคนต่อสู้เอง!”
เหมิงคุนก็พูดเช่นกัน : “ต่อให้มู่ชิงล้มลง ก็ยังมีผม!”
ดวงตาทั้งคู่ของมารแดงแดงกำ เปิดปากพูด : “ตอนนี้ฉันเป็นผู้นำของมาร เจ้าสำนักไม่อยู่ ทายาทมารไม่อยู่ พวกนายล้วนแล้วต้องฟังฉัน! ฉันขอสู้เอง ถอยไปทั้งหมด!”
มารแดงชัดเจนอย่างมาก ต่อให้มู่ชิงและเหมิงคุนร่วมมือกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของทาคาโอะที่เข้าสู่แดนนภาแล้วอย่างแน่นอน
ลิขิตสวรรค์ของเขาถูกทำลาย ชีวิตวิถีบู๊ของมารแดงก็จบลงแล้วเช่นกัน แต่ว่าเหมิงคุนและมู่ชิงไม่เหมือนกัน พรสวรรค์ด้านบูโดของพวกเขาแข็งแกร่งอย่างมาก ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ออร่าที่แข็งแกร่งที่สุด ในไม่ช้าก็จะเข้าสู่แดนนภาแล้ว
และในเวลานี้ มีเสียงหนึ่งที่ไม่แยแสดังขึ้น ทาคาโอะพูดอย่างเย็นชา : “เป็นพี่น้องที่ลึกซึ้งกันจริงๆ! พวกแกวางใจได้ วันนี้ พวกแกหนีไม่รอดแม้แต่คนเดียว! ต่อให้ลี่เฉินกลับมา พวกแกก็ต้องตายไปพร้อมกับเขา!”
“ตอนนี้พวกแกไม่ต้องแย่งกันมาตาย ฉันจะทำให้พวกแกทุกคนได้เห็น ฉันฆ่าทายาทมารของสำนักมารยังไง หลังจากรอให้ฆ่าเขาไปแล้ว ฉันค่อยส่งพวกแกไปตาย!”
พูดจบ เขาตะโกนเสียงดังอีกครั้ง : “หม่าชาว ไสหัวออกมารับความตาย!”
“ตูมตาม!”
และในเวลานี้ แผ่นดินก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
สีหน้าของทุกคนล้วนแล้วเปลี่ยนอย่างมาก
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น? แผ่นดินกำลังจะไหวเหรอ?”
“นี่ไม่น่าจะใช่แผ่นดินไหวมั้ง? พวกคุณดูท้องฟ้า!”
“นี่คือ เมฆห้าสี?”
…..
เพียงแค่เห็นเมฆบนท้องฟ้าเหนือสำนักมาร หมุนอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา สิ่งที่ทำให้คนตกตะลึงคือ เมฆกลายเป็นห้าสี
มีคนอดไมได้ที่จะเปิดปากพูด : “ท้องฟ้ากลายเป็นเมฆห้าสี! นี่คือผู้เก่งกาจที่ไม่มีใครเทียบได้ถือกำเนิดแล้ว!”
สีหน้าของทาคาโอะดูแย่อย่างมาก ที่นี่เป็นสำนักมาร และบนท้องฟ้าของสำนักมาร ปรากฏเมฆห้าสี นี่หมายความว่า เป็นสถานที่ที่กำเนิดผู้เก่งกาจ อยู่ที่สำนักมาร
สำหรับเขาแล้ว สำนักมารกำเนิดผู้เก่งกาจ ไม่ใช่เรื่องดี
“ตูมตาม!”
และในเวลานี้ จู่ๆก็มีเสียงดังสนั่นดังขึ้น ทุกคนต่างมองไปทางต้นเสียงทีละคน เพียงแค่เห็นหอเก็บหนังสือของสำนักมารที่ไม่เคยถล่มมานับพันปี เริ่มพังทลาย
ทุกคนที่อยู่ในสถานที่ ล้วนแล้วเบิกตากว้าง
หอเก็บหนังสือของสำนักมาร ต่อให้เป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของภูเขามาร แม้ว่าจะถูกทำลายล้างจากภัยพิบัติของสวรรค์ ยังคงไม่มีทางทำให้หอเก็บหนังสือได้รับความเสียหายแม้แต่นิดเดียว
อย่างไรก็ตามในเวลานี้ หอเก็บหนังสือกำลังพังทลาย
สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือ ภายในหอเก็บหนังสือ มีการสะสมวิถีบู๊ต่างๆนาๆของสำนักมารหลายชั่วอายุคน ตอนนี้หอเก็บหนังสือพังทลาย ทุกอย่างจะถูกฝังอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
สำหรับสำนักมารแล้ว เป็นการโจมตีที่ใหญ่หลวงอย่างมาก
“แย่แล้ว ศิษย์น้องเล็กยังอยู่ในหอเก็บหนังสือ!”
จู่ๆมารแดงก็คิดอะไรบางอย่างออก สีหน้าเปลี่ยนทันที รีบตะโกนไปทางมู่ชิงและเหมิงคุน : “รีบไปช่วยศิษย์น้องเล็ก!”
คนที่รู้ว่าหม่าชาวยังอยู่ในหอเก็บหนังสือ มีแค่มารแดงคนเดียว หลังจากที่มู่ชิงและเหมิงคุนได้รับข้อมูลนี้ ก็กังวลเช่นกัน ไม่มีเวลาคิดมากอีกแล้ว พุ่งไปทางหอเก็บหนังสือทันที
ทุกคนล้วนแล้วหยุดการต่อสู้ ล้วนแล้วมองไปทางหอเก็บหนังสือที่กำลังพังทลาย สิ่งมหัศจรรย์ที่ไม่เคยพังทลายมานับพันปีนี้ วันนี้กลับต้องพังทลาย
“ตุ้ม!”
มู่ชิงและเหมิงคุนเพิ่งเข้ามาใกล้หอเก็บหนังสือ ยังไม่ทันได้เข้าไปข้างใน ออร่าบู๊อันทรงพลัง จู่ๆก็ระเบิดออกมาจากใต้หอเก็บหนังสือ
ออร่าอันทรงพลังกระจายไปทั่วทุกสารทิศโดยตรง สะเทือนจนมู่ชิงและเหมิงคุนบินออกไปโดยตรง
“นี่…..”
ทุกคนล้วนแล้วตะลึงอยู่กับที่
มู่ชิงและเหมิงคุนเป็นสองแม่ทัพใหญ่ของสำนักมาร ถือได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่ยืนอยู่จุดสูงสุดของภูเขามาร คาดไม่ถึงว่าจะถูกออร่าอันทรงพลังภายในหอเก็บหนังสือระเบิดจนบินออกไปโดยตรง
ท้องฟ้ากลายเป็นเมฆห้าสี กำเนิดผู้เก่งกาจอย่างแน่นอน!
หรือว่า ภายใต้หอเก็บหนังสือของสำนักมาร มีนักบูโดผู้เก่งกาจคนหนึ่งซ่อนอยู่?
และเมื่อกี้มารแดงเพิ่งพูด ศิษย์น้องเล็กยังอยู่ภายในหอเก็บหนังสือ ศิษย์น้องเล็กที่มารแดงพูดถึง แน่นอนเป็นทายาทมารของสำนักมาร หม่าชาว
ทุกคนล้วนแล้วคิดถึงจุดนี้
แน่นอนทาคาโอะก็คิดได้เช่นกัน สีหน้าของเขาดูแย่อย่างมากทันที
“ฉันไม่สนใจท้องฟ้าอะไรนั่นกลายเป็นเมฆห้าสี วันนี้ล้วนแล้วจะฆ่าแก!”
ทาคาโอะกัดฟันแน่นและพูด
ออร่าบู๊บนร่างกายของเขา จู่ๆก็พุ่งถึงขีดสูงสุด ออร่าบู๊ของแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา
เพียงแค่เห็นเขายกดาบอาถรรพ์ขึ้นสูง ออร่าอันทรงพลัง รวมตัวอยู่บนดาบอาถรรพ์
“ฟันลงไป!”
เขาตะโกนเสียงดัง ดาบยาวตกลงมาทันที
พลังงานดาบที่น่าตกใจมาบรรจบกัน ฟันไปทางหอเก็บหนังสืออย่างรุนแรงโดยตรง
