หลังจากได้รับสัญญาณให้ลงมือ เย่เจียงไห่ก็ใช้พลังเพลิงของเขาเผาม่านพลังสีทองที่ปกคลุมสำนักเงินตราทันที และเมื่อเผาไปเรื่อย ๆ จนม่านพลังอ่อนแรงลงทุก ๆ คนก็ได้เห็นว่าแท้จริงแล้วหลังม่านพลังมันคือสะพานสีทองขนาดยักษ์วางพาดขวางเป็นแนวยาวล้อมรอบสำนักเงินตราเอาไว้
“สะพานทองคำเชื่อมทศทิศ!” บรรดาคนที่รู้จักมันต่างก็อุทานขึ้นด้วยสีหน้ามืดหม่น
เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าสะพานทองคำเชื่อมทศทิศแค่เพียงอันเดียวก็มีอำนาจพอที่จะป้องกันการโจมตีของผู้สำเร็จเต๋าได้อย่างสบาย ๆ แต่ตอนนี้พวกเขากลับเผชิญกับสะพานทองคำเชื่อมทศทิศถึง 10 สะพาน!
เมื่อเห็นสะพานทองคำเชื่อมทศทิศจำนวนมากขนาดนี้ขวางกั้นพวกเขาอยู่ คนอื่น ๆ ต่างก็มองไปที่หลิงตู้ฉิงและมี่ตั้วตั้ว เพื่อรอดูว่าคนทั้งคู่จะใช้วิธีไหนในการแก้ปัญหานี้
ในเวลาเดียวกัน เต๋าเทียนเซียะก็ปรากฏตัวขึ้นหลังสะพานทองคำเชื่อมทศทิศ และพูดกับหลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าเย้ยหยันว่า “ต้องขอบคุณเจ้าจริง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เจ้าอุตส่าห์มอบแบบสร้างสะพานทองคำเชื่อมทศทิศให้กับข้า เอาล่ะตอนนี้มาดูกันว่าเจ้าจะเข้ามาทำลายสำนักของข้าได้ยังไง!”
ถึงแม้ว่าตอนนี้เต๋าเทียนเซียะจะรู้แล้วว่าหลิงตู้ฉิงเป็นใคร แต่เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีหวาดกลัวเลย เพราะเขามั่นใจเป็นอย่างมากว่าด้วยสะพานทองคำเชื่อมทศทิศ 10 สะพานที่เขาสร้างขึ้นมันจะต้องเพียงพอสำหรับการยับยั้งหลิงตู้ฉิงแน่นอน
หลิงตู้ฉิงยิ้มและตอบกลับ “ข้าหวังว่าเจ้าจะยังคงแสดงสีหน้ามั่นใจแบบนี้ได้หลังจากนี้!”
เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงส่งสัญญาณให้มี่ตั้วตั้วลงมือทันที ซึ่งทางด้านมี่ตั้วตั้วก็เรียกสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของเขาออกมาจากร่างกายของตัวเอง
แต่เมื่อทุกคนเห็นสภาพของสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้ว สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นมืดหม่นกว่าเดิม เพราะสภาพของมันนั้นดูเก่าคร่ำครึเป็นอย่างมากแถมความยาวของสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้วนั้นยาวยังไม่ถึง 10 เมตรด้วยซ้ำแตกต่างจากของเต๋าเทียนเซียะที่ยาวมากกว่า 100 กิโลเมตรต่อ 1 สะพาน!
เต๋าเทียนเซียะ เมื่อเห็นสภาพของสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้ว เขาก็หัวเราะออกมาเสียงดังและพูดขึ้นว่า “เจ้าคงจะเป็นเทพแห่งความมั่งคั่งที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งใช่ไหม? เจ้าไม่รู้งั้นเหรอว่าทรัพย์สมบัติที่ตำหนักเทพโชคลาภของเจ้ามีนั้นมันยังมีไม่ถึง 1 ใน 10 ส่วนของที่ข้ามีด้วยซ้ำ แถมเทพแห่งความมั่งคั่งเกิน 9 ส่วนก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนของสำนักเงินตราของข้าอีกต่างหาก ดังนั้นเจ้าคิดได้ยังไงถึงได้กล้ามาต่อกรกับข้าแบบนี้?”
ไม่ใช่แค่เต๋าเทียนเซียะคนเดียวเท่านั้นที่ชี้หน้าเยาะเย้ยมี่ตั้วตั้ว แต่บรรดาศิษย์ของสำนักเงินตราทั้งหลายต่างก็หัวเราะเยาะมี่ตั้วตั้วกันยกใหญ่เช่นกัน
ทางด้านของมี่ตั้วตั้วนั้นไม่ได้รู้สึกโกรธแม้แต่น้อย เขาหัวเราะและตอบกลับว่า “พวกเจ้ามีเงินมากกว่าแล้วมันยังไงกันล่ะ? ทรัพย์สมบัติที่พวกเจ้ามีอยู่ตอนนี้มันทำให้พวกเจ้ามีความสุขกันจริง ๆ งั้นเหรอไง? สิ่งหนึ่งที่ข้าเห็นได้ชัดเจนตั้งแต่เข้ามาที่อาณาเขตเงินตราของพวกเจ้านั้นก็คือพวกเจ้าทั้งหลายต่างตกเป็นทาสของเงินกันจนพวกเจ้าไม่หลงเหลือสามัญสำนึกความเป็นคนกันแม้แต่น้อย พวกเจ้ามันเป็นแค่สิ่งมีชีวิตที่น่าเวทนาที่ตกอยู่ภายใต้อำนาจของเงินตรา แตกต่างจากข้าที่เป็นนายของเงินตราอย่างแท้จริง!”
เต๋าเทียนเซียะพูดขึ้นด้วยสีหน้าเหยียดหยาม “ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นเทพแห่งความมั่งคั่ง แต่เมื่อเทียบกับพวกข้าแล้ว เจ้ามันก็ไม่ต่างอะไรกับพวกพ่อค้าข้างถนนในสายตาของข้า ดังนั้นเจ้าไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของเศรษฐีตัวจริงหรอกว่ามีความสุขกันแบบไหน”
มี่ตั้วตั้วหัวเราะ “ในตอนนี้หอการค้าของข้ามีคนงานอยู่ 10 ล้านคน ซึ่งพวกเขาทั้งหลายต่างกระจายตัวกันไปอยู่ตามอาณาเขตต่าง ๆ ทั่วโลกเพื่อสร้างเม็ดเงินให้กับหอการค้าของข้า และที่สำคัญคนเหล่านั้นหลาย ๆ คนรวยกว่าข้าซะอีก แต่พวกเขาก็ยังคงต้องทำตามคำสั่งของข้าอยู่ดี เพราะข้าสอนพวกเขาเสมอว่าความสุขที่ได้จากการได้รับเงินเพิ่มขึ้นนั้นมันยอดเยี่ยมก็จริง แต่ความสุขที่เหนือยิ่งกว่านั้นก็คือการทำวิถีทางให้คนอื่น ๆ มีความสุขไปด้วยต่างหากมันถึงจะเป็นความสุขใจที่แท้จริง ซึ่งสิ่งนี้พวกเจ้าทุกคนคงไม่มีวันเข้าใจ”
เมื่อพูดจบ มี่ตั้วตั้วก็หยิบเจดีย์เชื่อมเก้าสวรรค์ขึ้นมาไว้ในมือและใช้อำนาจของเจดีย์เชื่อมเก้าสวรรค์เชื่อมเข้ากับสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของเขาเอง ซึ่งมันส่งผลให้สะพานทองคำเชื่อมทศทิศที่แต่เดิมมีสภาพทรุดโทรมจู่ ๆ ก็เปล่งแสง 5 สีขึ้นมา ซึ่งก็คือ สีดำ สีแดง สีเขียว สีขาวและสีเหลือง
สีทั้งห้านี้เป็นตัวแทนธาตุหลักที่มีอยู่บนโลกนี้ และเมื่อพวกมันปรากฏขึ้นพวกมันก็เริ่มเกื้อหนุนกันคล้ายกับสถานการณ์ของร่างเบญจธาตุของหลิงตู้ฉิง
เมื่อธาตุทั้งห้าประสานกันได้เรียบร้อยแล้ว สภาพของสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้วก็กลายเป็นดูใหม่เอี่ยมอ่อง แต่มันก็ยังแตกต่างกับสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของสำนักเงินตราอยู่ดี เพราะสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้วนั้นไม่มีสิ่งใดตกแต่ง ซึ่งทำให้มันดูเป็นสะพานสีทองที่เรียบง่ายแต่มั่นคง
มี่ตั้วตั้วไม่รอช้า เมื่อเขาเห็นว่าสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของเขาพร้อมแล้วเขาจึงบังคับวางมันพาดทับสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของสำนักเงินตราแบบดื้อ ๆ ซึ่งถ้าเป็นสมบัติวิเศษแบบอื่น ๆ มันคงโดนม่านพลังสีทองยับยั้งไปแล้ว แต่สะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้วกลับสามารถวางพาดทับได้อย่างง่าย และจากนั้นมันจึงกลายเป็นช่องทางที่เปิดโล่ง ซึ่งกลุ่มหลิงตู้ฉิงสามารถใช้มันเดินตรงเข้าไปในสำนักเงินตราได้ในทันที
ในเวลาเดียวกันบรรดาผู้คนของสำนักเงินตราต่างตกตะลึงกับภาพที่พวกเขาเห็นเป็นอย่างมาก เพราะพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้วจะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้!
หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “สิ่งที่พวกเจ้าเห็นอยู่ตอนนี้คือสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของแท้ ซึ่งต่อให้สำนักเงินตราของพวกเจ้าจะมีเงินมากแค่ไหนพวกเจ้าก็ไม่มีวันสร้างมันได้สำเร็จแน่นอน!”
มี่ตั้วตั้วหัวเราะขึ้นเช่นกัน จากนั้นเขาก็ตะโกนบอกกับทุกคนว่า “ทุกท่านเชิญข้ามสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของข้าได้เลย!”
เมื่อได้ยินคำพูดของมี่ตั้วตั้ว หลิงตู้ฉิงและคนอื่น ๆ ก็เริ่มเดินขึ้นไปบนสะพานทองคำเชื่อมทศทิศของมี่ตั้วตั้วเพื่อบุกเข้าไปในสำนักเงินตราต่อ
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้? ข้าเองก็สร้างสะพานทองคำเชื่อมทศทิศตามในแบบสร้างโดยไม่มีผิดเพี้ยนแท้ ๆ แต่แล้วทำไมอำนาจของมันถึงยังด้อยกว่าสะพานทองคำเชื่อมทศทิศเน่า ๆ นั่นได้?” เต๋าเทียนเซียะเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าสับสน “ช่างมัน! ถึงแม้ว่าสะพานทองคำเชื่อมทศทิศจะป้องกันพวกเจ้าไม่ได้ แต่สำนักของข้าก็ใช่ว่าจะมีไพ่ลับแค่นี้ซะเมื่อไหร่ ในเมื่อพวกเจ้าบีบบังคับกันนัก งั้นข้าจะแสดงให้พวกเจ้าเห็นว่าทำไมสำนักของข้าถึงสามารถยืนหยัดอยู่มาได้จนถึงปัจจุบันนี้โดยไม่มีใครกล้าทำอะไรสำนักของข้าสักคน!”
