บทที่ 583 นายช่วยอธิบายหน่อย
เขาไม่ใช่คนแบบนั้น เจียนอีหลิงตอบ
อีหลิง เธอไม่รู้จักเป่ยจิงดีขนาดนั้น เพลย์บอยในเป่ยจิงพวกนี้ทำเรื่องบ้าๆ จริงแล้ว พวกเขาเปลี่ยนผู้หญิงได้เร็วกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้า นายท่านเชิงสนใจแต่สิ่งใหม่ๆเท่านั้น หลังจากช่วงเวลานี้ เขาจะต้องจากเธอไปอย่างแน่นอน เวินรั่วกล่าว น้ำเสียงเธอหนักแน่นขณะที่เธอพยายามเกลี้ยกล่อมเจียนอีหลิง
เขาจะไม่เป็นแบบนั้น เจียนอีหลิงตอบ เธอไม่เก่งในการโต้เถียงกับผู้คน
อีหลิง.. เวินเฉิงถอนหายใจ ยิ่งเขามองดูหลานสาวมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอถูกหลอกมากขึ้นเท่านั้น
หลานสาวเขาไร้เดียงสาเกินไป
ใบหน้าของเวินเฉิงเต็มไปด้วยความกังวล
เป็นรั่วพูดกับเจียนอหลิงต่อไปอีกว่า อีหลิงเธอไม่สามารถตัดสินใครจากรูปร่างหน้าตาภายนอกได้นะ เธอไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นยังไง ยิ่งไปกว่านั้น หากเธอไม่รักหรือเคารพตัวเอง สุดท้ายแล้วเธอก็จะเป็นคนที่เจ็บ
อีหลิง.. เป็นเฉิงเสนออีกครั้ง
ไม่เหมือนกับเวินรั่วตรงที่เวินเฉิงเป็นห่วงหลานสาวจริงๆ เพียงแต่ว่าเขาไม่รู้ว่าจะแสดงออกยังไง
เขาไม่คิดว่าเรื่องจะหนักหนาสาหัสขนาดนั้น แต่ไม่ว่ายังไง เขาก็ยังคงรู้สึกว่าสถานการณ์ดังกล่าวไม่เหมาะ สม เขากังวลว่าจำยหวินเพิ่งจะใช้ประโยชน์จากหลานสาว
หลานสาวเขาน่ารักน่าเอ็นดูมาก ในทางตรงกันข้าม นายท่านเชิงเป็นหมาป่าเจ้าเล่ห์และชั่วร้าย
อีหลิงเราก็แค่เป็นห่วงเธอ เป็นรั่วกล่าวต่อ ครอบครัวเธอรู้เรื่องนี้หรือเปล่า? คิดดูให้ดี ถ้าพวกเขารู้เรื่องนี้พวกเขาจะกังวลมากมายเลยใช่ไหม
เจียนอหลิงไม่ต้องการคุยกับเวินเฉิงและเป็นรั่วอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงหยิบโทรศัพท์และวิดีโอคอลจำยหวินเพิ่ง
หือ?
เสียงทุ้มนุ่มลึกเปี่ยมเสน่ห์ดึดดูดของจำยหวินเจิ่งนั้นได้ยินออกมาจากโทรศัพท์
นี่เป็นครั้งแรกที่เจียนอีหลิงวิดีโอคอลหาเขา
ตอนนี้จำยหวินเซึ่งอยู่ในสำนักงาน ด้านหลังของเขาเรียบง่ายและธรรมดามาก
พวกเขากำลังบอกฉันว่านายไม่ใช่คนดี นายช่วยอธิบายให้พวกเขาฟังหน่อย เงี่ยนอีหลิงกล่าว จากนั้นเธอก็วางโทรศัพท์ไว้ตรงหน้าเป็นเฉิงและเงินรั่ว
เจียนอีหลิงกำลังทำอะไรอยู่เหรอ
เธอทำอย่างนี้ได้ยังไงกัน? คือ??
จำยหวินเพิ่งกลั้นหัวเราะ จากนั้นเขาก็พูดว่า ผมเป็นคนดี พวกคุณยินดีที่จะยอมรับคำอธิบายนี้หรือเปล่า? ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน ผมจะไม่บังคับให้พวกคุณยอมรับ
เงินเฉิงและเป็นรั่วต่างคิดไปคนละทางเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาและชั่วร้ายของจำยหวินเชิงผ่านวิดีโอคอลแต่ถึงกระนั้นสีหน้าของพวกเขาก็คล้ายคลึงกัน
ทั้งคู่รู้สึกอับอายมากเหลือเกิน
เงี่ยนอีหลิงค่อนข้างตรงไปตรงมากับคำพูดของตนเอง เธอให้พวกเขาเผชิญหน้ากับจำยหวินเฉิ่ง นี่ช่างน่าอายมากเหลือเกิน
เมื่อต้องเผชิญกับจำยหวินเชิง เวินเฉิงและเป็นรั่วไม่สามารถพูดอะไรได้
พวกเขาไม่กล้าพูดทวนคำก่อนหน้านี้
ถ้าเป็นคนอื่น คำพูดเหล่านี้ก็ยังพอพูดได้ แต่ว่านี่คือจำยหวินเชิง เขาเป็นนายน้อยของตระกูลย
จำยหวินเชิงยิ้มก่อนจะพูดว่า อืมดูเหมือนว่าพวกคุณปกปิดไม่พอใจผมอยู่บ้าง พวกคุณต้องการให้ผมอธิบายให้ฟังอย่างละเอียดไหม
ไม่จำเป็น เป็นรั่วตอบ เธอได้นิ่งเงียบมานาน นายท่านเชิง พวกเราคือสมาชิกในครอบครัวของเงี่ยนอีหลิงเรามีสิทธิ์ที่จะสนใจว่าเธอออกไปเที่ยวกับใคร เราไม่มีปัญหาอะไรกับคุณ แต่ยังไง อีหลิงก็ยังเด็กอยู่ เธอเพิ่งเริ่มเข้ามหาวิทยาลัย
เด็กเหรอ เธอมีคุณสมบัติที่จะพูดแบบนี้เหรอ จำยหวินเชิงเยาะเย้ย
นายท่านเชิง.. เวินรั่วพูดตะกุกตะกักก่อนจะตัวแข็ง ใบหน้าเธอกลายเป็นสีขาวซีด
เธอได้รับการศึกษาเป็นอย่างดีตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก เธอไม่เคยพบใครที่จะดูหมิ่นและเย้ยหยันเธออย่างตรงไปตรงมาและหยาบคายแบบนี้
บทที่ 584 การสนทนาแบบเผชิญหน้า
หลังจากที่จำยหวินเชิงโจมตีเวินรั่วแล้ว เขาก็พูดกับเจียนอหลิงว่า ฉันจะให้คนไปรับเธอรอฉันด้วยนะ
เมื่อจำยหวินเพิ่งได้รับวิดีโอคอล เขาก็ได้ขอให้คนไปรับตัวเงี่ยนอีหลิงแล้ว
อืมม นี่หมายความว่า ตระกูลเงินไม่คิดว่าเขาเป็นคนดีเหรอ? เอาล่ะ เขาควรจะเชิญพวกเขามาคุยกันสักหน่อย
ไม่นานหลังจากนั้น ลูกน้องของจำยหวินเจ๋งก็มาถึงร้านกาแฟ
ชายชดดำหลายคนเดินเข้าไปในร้านกาแฟ พวกเขายืนอยู่ข้างเจียนอีหลิง เว้นรัว และเป็นเฉิงด้วยท่าทางเคารพ จากนั้นพวกเขาก็เชิญทั้งสามคนขึ้นรถ
รถขับมาได้สักพักก่อนจะถึงอาคารที่ตระกูลจำยเป็นเจ้าของ
ที่จริง อาคารทั้งหลังเป็นของตระกูลจำย
เจียนอีหลิง เวินเฉิงและเป็นรั่วตามชายในชุดสูทไปที่ลิฟต์พิเศษ ลิฟต์นี้นำไปสู่ชั้นบนสุดของอาคาร
ชั้นบนสุดคือสำนักงานของจำยหวินเซิ่ง บนชั้นนั้นมีห้องทำงานที่ไว้รับแขกคนสำคัญ
พนักงานทั่วไปของบริษัทไม่มีโอกาสเข้าไปในชั้นนี้
เวินเฉิงสับสนอยู่บ้าง
เขามาทำอะไรที่นี่ ?
นี่คือสิ่งที่เขาไม่เคยคิดมาก่อน
ทันใดนั้นประตูสำนักงานก็เปิดออก
ภายในประตเป็นห้องทำงานที่กว้างขวางและสว่างไสา จากห้องทำงา
ว้างขวางและสว่างไสว จากห้องทำงานนี้ สามารถมองเห็นถนนที่พ เกพล่าน ของเป่ยจิงได้
จำยหวินเชิงยิ้มก่อนเอนหลังพิงเก้าอี้ เขามองดูคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูสำนักงาน
มิสเตอร์เวิน เชิญนั่ง จำยหวินเพิ่งเชิญ
จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเดินไปที่เงี่ยนอหลิง เขากระซิบที่ข้างหูเธอ มีห้องนั่งเล่นอยู่ที่ชั้นนี้ ไปงีบหลับสักหน่อย อีกสักครู่ฉันจะไปเรียกเธอทานอาหารเที่ยง โอเค เจียนอีหลิงตอบ ไม่มีประโยชน์สำหรับเธอที่จะอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกแล้ว เธอควรไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อจดจ่อกับงานของตัวเอง
ด้วยเหตุนั้น เงี่ยนอีหลิงจึงเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นสุดพิเศษของจำยหวินเพิ่งที่เชื่อมต่อกับสำนักงานเขา
มีเตียงขนาดคิงไซส์ในห้องนั่งเล่น นอกจากนี้ก็ยังมีห้องน้ำอีกด้วย ห้องนั่งเล่นนี้สามารถใช้เป็นห้องนอนได้อย่างสบาย
จากนั้น เจี๋ยนอีหลิงก็หยิบแล็ปท็อปออกมาในห้องนั่งเล่น
หลังจากจัดการกับเรื่องงานบางอย่างแล้ว เธอก็มองไปที่ข้อความจากหลี่จั่วเจีย
[ผู้อำนวยการ ฉินหงรุ่ยออกจากโรงพยาบาลเราแล้ว เราสามารถส่งเขากลับได้ในวันพรุ่งนี้]
[ซื้อ]
[ผมได้ส่งรายชื่อผู้ป่วยให้แล้ว โปรดตรวจดูก่อนเลือกมาหนึ่งคน]
[ตกลง]
[นอกจากนี้ มีองค์กรลึกลับที่พยายามติดตามเราอยู่ พวกเขากำลังพยายามติดตามพวกเราจากหุ้นที่เธอโอน ไปยังมิสเตอร์เจียนอี้เฉิน]
ในช่วงสองปีที่ผ่านมา มีผู้คนและองค์กรจำนวนมากที่พยายามสืบเสาะหาโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน
แต่ทว่านี่เป็นครั้งแรกที่มีคนเริ่มสืบเสาะตั้งต้นจากการโอนหุ้น
[เข้าใจแล้ว]
ในห้องทำงาน เวินเฉิงและเป็นรั่วอยู่ในสภาพอารมณ์วิตกกังวล
จำยหวินเชิงไม่ใช่คนที่พวกเขาอยากจะล่วงเกิน นี่เป็นสิ่งที่ทุกคนรู้
นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเหตุการณ์ในวันนี้ เหตุการณ์วันนี้ทำให้พวกเขาไม่ทันตั้งตัว
มิสเตอร์เวิน ดูเหมือนว่าคุณมีข้อคิดบางอย่างเกี่ยวกับผม จำยหวินเพิ่งเริ่มพูด เขามีน้ำเสียงค่อนข้างสุภาพ
อืม…นายท่านเพิ่ง…ผม… หลานสาวของผมยังเด็ก… เธอ… คุณไม่อยากให้ผมเอาเปรียบเธอใช่ไหม
ใช่ ใช่
ฉันจะไม่เอารัดเอาเปรียบเธอ โปรดวางใจ จำยหวินเชิงสัญญา
ถ้าอย่างนั้น…คุณหมายความว่า… แต่ยังไงก็ตาม คนเรามีอิสระที่จะเลือกคนที่เราอยากคบหาด้วย โปรดอย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้
เวินเฉิงจ้องไปที่จำยหวินเซิ่งอย่างสงสัย เขาไม่รู้ว่าควรจะเชื่ออีกฝ่ายดีหรือไม่
นายท่านเชิงสามารถทำทุกอย่างที่เขาต้องการได้ เขาไม่จำเป็นต้องโกหก
ในทางตรงกันข้าม เมื่อเวินรั่วได้ยินคำพูดของจำยหวินเชิง เธอก็รู้สึกประหลาดใจและไม่พอใจ
