“ฮ่าๆๆ ไอ้หนุ่ม ฉันเคยบอกแล้วว่า ฉันเพิกเฉยต่อการโจมตีทั้งหมด นายยังโง่เขลาอยู่!”
ความหยิ่งยโสของฉิวเชียนซา เสียงหัวเราะนั้นเต็มไปด้วยความดูหมิ่น
คราวนี้ ฉิวเชียนซาเพื่อต้องการทำให้หลินหยุนตายใจ แทนที่จะถอยกลับรุกต่อไป และเข้าไปรับหมัดของหลินหยุนโดยตรง
ไม่ได้โจมตี เพียงยืดหน้าอกของเขา แล้วรองรับการโจมตีของหลินหยุน
บูม!
ร่างกายของฉิวเชียนซา ราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ ถูกหมัดของหลินหยุนต่อยจนกระเด็นไปหลายสิบเมตร
ทุกคนตะลึง!
“นี่มัน……ทำไมเป็นแบบนี้?”
“ไหนบอกว่าเพิกเฉยต่อการโจมตีทั้งหมดไม่ใช่เหรอ? โกหกหรือเปล่า?”
ใบหน้าของฉิวเชียนซาก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ลุกขึ้นจากพื้นดิน แตะเลือดที่มุมปาก และจ้องไปที่หลินหยุนด้วยความหวาดกลัว “นาย นายทำลายร่างอาชูร่าอมตะของฉัน!”
“เป็นไปได้ยังไงเนี่ย!”
คำตอบที่ให้คือเสียงแผ่วเบาของหลินหยุน “ท่าที่สองของสิบแปดท่าต้าเต๋า ท่าแยกน้ำ!”
หลินหยุนยื่นมือข้างหนึ่ง วาดรูปวงกลมบนหน้าอกเบาๆ แล้วกระแทกฝ่ามือออกไป
ฉิวเชียนซากัดฟัน และพูดอย่างโกรธเคือง “ฮึ่ม ฉันไม่เชื่อว่านายจะสามารถทำลายร่างอาชูร่าอมตะของฉันได้!”
ฉิวเชียนซาเข้าโจมตีอีกครั้ง แต่คราวนี้ เขาได้เตรียมพร้อม ใช้ชี่แท้กระจายอยู่ชั้นนอกของร่างกายเพื่อสร้างชี่ทิพย์ป้องกันกาย
อย่างไรก็ตาม ท่าแยกน้ำเน้นการทำลายสิ่งจอมปลอมทั้งหมด
ชี่ทิพย์ป้องกันกายของฉิวเชียนซา ไม่ได้มีประสิทธิภาพอะไรมากนัก และถูกหลินต่อยปลิวออกไป หล่นลงตรงพื้นที่ไกลออกไปหลายสิบเมตร พ่นเลือดออกจากปากกลางอากาศ
มือของหลินหยุนหมุนไปรอบๆ และเสียงแผ่วเบาดังขึ้นอีกครั้ง “ท่าที่สาม ค้อนดาวร่วง!”
ร่างกายของฉิวเชียนซาค่อยๆหล่นลงพื้น และก่อนที่เขายังไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้ ทันใดนั้นก็รู้สึกถึงพลังที่น่าสะพรึงกลัวลงมาจากฟากฟ้า
เพียงแต่ว่า บนท้องฟ้าไม่มีอะไร
อันตราย!
หลบ!
ความแข็งแกร่งของฉิวเชียนซานั้น คู่ควรกับการเป็นแดนของปรมาจารย์ขั้นสูงสุด ยิ่งกว่านั้น ร่างอาชูร่าอมตะไม่ธรรมดาจริงๆ หลังจากถูกหลินหยุนต่อยหมัดต่อเนื่องสองหมัด ก็ยังมีพลัง
ทันใดนั้นเขาก็กลิ้งตัวอยู่บนพื้น ร่างกายขยับไปสามฟุต หลีกเลี่ยงการโจมตีซึ่งหน้าของค้อนดาวตก แต่ก็รู้สึกอับอายเช่นกัน ไม่มีรูปลักษณ์ของปรมาจารย์ยอดฝีมือเหลืออยู่แล้ว!
นักบู๊รอบข้างที่ไม่เข้าใจ ต่างมองดูด้วยความงุนง
“เกิดอะไรขึ้น? ฉิวเชียนซาตกใจจนอึ้งไปเลยเหรอ? เห็นได้ชัดว่าหลินชางฉองไม่ได้โจมตี เขาหลบทำไม!”
“ตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก เหมือนบ้าๆบอๆ เป็นถึงอาชูร่ามารโลหิตผู้สง่ากลับตกใจขนาดนี้!”
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ทุกคนกำลังหัวเราะ และถอนหายใจ ตำแหน่งเดิมของฉิวเชียนซา ทันใดนั้นก็มีเสียงดังกระหึ่ม หลุมที่มีความกว้างหลายเมตรก็ปรากฏขึ้น
ฟุด!
ทุกคนตะลึง และถอนหายใจ!
ปรากฏว่าฉิวเฉียนซาไม่ใช่ตกใจจนสติแตก แต่เขาสามารถสัมผัสได้ถึงภัยอันตรายล่วงหน้า!
อาชูร่ามารโลหิตก็ยังแข็งแกร่งมาก สามารถสัมผัสได้ถึงภัยอันตรายล่วงหน้า
เพียงแต่ว่า แม้ฉิวเชียนซาจะรอดพ้นจากการโจมตีซึ่งๆหน้าของค้อนดาวร่วง แต่ก็ยังถูกโจมตีโดยด้านข้าง
ร่างกายถูกพลังนั้นพัดจนปลิวออกไป
ขณะนี้ฉิวเชียนซาไม่สงสัยอีกแล้ว
หลินหยุนสามารถทำลายร่างอาชูร่าอมตะของเขาได้ และเมื่อสักครู่หลินหยุนไม่ได้ลงมืออย่างจริงจัง อย่างที่เขาพูด เขาเล่นกับตัวเองมาโดยตลอด
น่ากลัวมาก ไอ้หนุ่มคนนี้น่ากลัวมาก!
ในที่สุดฉิวเชียนซารู้สึกกลัวอย่างยิ่ง หลังจากใช้ชีวิตมาหลายปี สามสิบปีนี้อยู่ในโลกบู๊ได้ปลดปล่อยและไร้ความกังวลทุกสิ่ง เขาไม่เคยพบกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้มาก่อน!
ยิ่งกว่านั้น คู่ต่อสู้เป็นเพียงเด็กเมื่อวานซืนที่อายุยี่สิบปี!
หนี!
หนีไปยิ่งไกลยิ่งดี
สิ่งที่ว่ารุกรานประเทศจีน ชื่อเสียงอะไร ไม่มีสิ่งไหนสำคัญแล้ว
การรักษาชีวิตเอาไว้ เป็นสิ่งสำคัญที่สุด
เป็นถึงอาชูร่ามารโลหิตผู้สง่า แดนปรมาจารย์ขั้นสูงสุด เป็นเหมือนสุนัขจรจัด ลงจากภูเขาด้วยความอับอาย
เหล่านักบู๊เหล่านั้นเบิกตากว้างอีกครั้ง สีหน้าแสดงความเหลือเชื่อ
“เขา เขาหนีไปแล้ว!”
“ฉันมองไม่ผิดใช่ไหม! เป็นถึงอาชูร่ามารโลหิตผู้สง่า ถึงกลับต้องหนีไป!”
“อาชูร่ามารโลหิตคนนี้เป็นของปลอมเหรอ?”
แน่นอนว่าไม่ปลอมแน่นอน เมื่อกี้ความแข็งแกร่งของฉิวเชียนซา ทุกคนเห็นมากับตาตัวเอง
พูดได้เพียงว่าหลินชางฉองคู่ต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งเกินไป ทรงพลังมากจนฉิวเชียนซาไม่สามารถต้านทานได้
หลินหยุนไม่ได้ไล่ตาม ทันใดนั้นมือของเขาก็กางออก จากนั้นก็ ประกบเข้าหากัน
เสียงเรียบเฉยดังขึ้นอีกครั้ง “ท่าที่สี่ ท่าห้ามสิ่งวายชนม์!”
ยังมีอีก?
เสียงของหลินหยุนเหมือนยันต์ทวงชีวิต พุ่งไปที่ฉิวเชียนซาผู้ซึ่งกำลังวิ่งลงจากภูเขา ความเร็วนั้นดุเดือดอีกครั้ง และพุ่งลงจากภูเขาด้วยความเร็วเต็มที่
อย่างไรก็ตาม ฉิวเชียนซาก็พบว่า ทิวทัศน์ทั้งสองข้างก็ยังเหมือนเดิม
ขาทั้งสองข้างของเขาวิ่งสุดชีวิต เหตุใดทิวทัศน์รอบๆก็ยังเหมือนเดิมล่ะ?
หรือว่าเขายังคงย่ำอยู่ที่เดิมเหรอ?
ฉิวเชียนซาประหลาดใจแล้วมองที่เท้าของตัวเอง ไม่รู้เมื่อใด เท้าทั้งสองข้างของเขาได้ลอยจากพื้นแล้ว ร่างกายได้ลอยอยู่ในอากาศ
ขาทั้งสองข้างของเขายังคงวิ่งสุดชีวิตเพื่อไปข้างหน้า แต่ก็ยังยืนอยู่ที่เดิม
“นี่มันเวทย์มนตร์มารอะไรเนี่ย?”
ฉิวเชียนซาหวาดผวาและสิ้นหวัง การโจมตีที่หลินหยุนแสดงออกมา ไม่ใช่ทักษะการต่อสู้เลย และอธิบายได้ว่าเป็นเวทย์มนตร์มารเท่านั้น
คำตอบที่ได้คือเสียงแผ่วเบาของหลินหยุนอีกครั้ง “ท่าที่ห้าของสิบแปดท่าต้าเต๋า พลิกฟ้าผ่าตะวัน!”
หลินหยุนก้าวเท้าออกไป มือของเขาอยู่ในสภาพโอบกอด ทันใดนั้นมือขวาของเขาก็กระแทกออกทันที
เนินเขาสั่นสะเทือนไปทั่ว
แสงสีขาวที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า กระแทกอย่างแรงเข้าที่ตัวฉิวเชียนซาผู้ซึ่งถูกควบคุมอยู่ในอากาศ
พัฟ!
แสงสีขาวกระทบร่างกายของฉิวเชียนซา และในวินาทีต่อมา ร่างกายของเขาก็ระเบิดขึ้นทันที
หมัดเดียวก็ระเบิด!
เมื่อสามสิบปีที่แล้วชื่อเสียงอาชูร่ามารโลหิตก็โด่งดังไปทั่วโลกบู๊ สามสิบปีที่แล้วฉิวเชียนซาได้สังหารคนในโลกบู๊จนเลือดนองเป็นสายน้ำ
ตอนนี้ ถูกหลินชางฉองซึ่งมีอายุเพียงยี่สิบปี ต่อยด้วยหมัดเดียวก็ระเบิด!
อะไรจะช็อกขนาดนี้!
ฉิวเชียนซาไม่มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้อง และเลือดก็กระจายลงมาเหมือนสายฝน
“ปรมาจารย์ขั้นสูงสุด ช่างแข็งแกร่งจริงๆ และยังสามารถทนได้ถึงท่าที่ห้า” หลินหยุนพูดเบาๆ ฆ่าปรมาจารย์ขั้นสูงสุดท่านหนึ่ง เหมือนกับตบแมลงวันตายตัวหนึ่ง
สำหรับปรมาจารย์ทั่วไป หลินหยุนไม่จำเป็นต้องใช้วิชาอิทธิฤทธิ์ปฏิหาริย์ ก็สามารถฆ่าพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
แม้ว่าจะแข็งแกร่งหน่อย ใช้สิบแปดท่าต้าเต๋าอย่างมากก็สามารถทนได้ถึงท่าที่สามเท่านั้น
ฉิวเชียนซาสามารถทนได้ถึงท่าที่ห้า ซึ่งถือว่าแข็งแกร่งมากแล้ว
ด้วยหมัดเดียวโจมตีฉิวเชียนซาจนระเบิด หลินหยุนก็ไม่รีบจากไป แต่เหลือบมองไปยังนักบู๊ที่มายืนดูอยู่รอบๆ
ได้ยินมาว่าพวกนายรับคำบัญชาเทพยามาเหรอ? หลินหยุนถามอย่างไม่แยแส
ในคืนที่มืดมิด มองไม่เห็นใบหน้าของหลิน แต่คิดว่าขณะนี้สีหน้าของหลินหยุนคงจะดูถูกเหยียดหยามสุดๆ!
ไม่มีใครตอบ
ในขณะนี้ดูเหมือนว่าบรรยากาศ จะค่อนข้างกดดัน
ในวินาทีถัดมา นักบู๊ที่อยู่รอบๆ ทันใดนั้นก็กระเจิดกระเจิง และรีบวิ่งหนีทันที
คนในกลุ่มมังกร ก็จากไปอย่างเงียบๆ
เพียงชั่วพริบตา คนบนยอดเขาก็ไปกันหมด และไม่เหลือใครสักคน
แม้แต่คนชรายอดฝีมือเหล่านั้น ในขณะนี้ก็ยังไม่มีใครกล้าอยู่ที่นี่ ฉากที่หลินหยุนสังหารฉิวเชียนซาด้วยหมัดเดียวจนระเบิด แม้จะเป็นเวลากลางคืน พวกเขาก็สามารถเห็นได้ชัดเจน
ช็อกเกินไป น่ากลัวเกินไป!
เมื่อได้ยินหลินหยุนพูดถึงคำบัญชาเทพยา นักบู๊เหล่านั้นใครจะกล้าอยู่ในที่เกิดเหตุอีก!
แล้วถ้าหลินหยุนเริ่มทำการสังหารอีกจะทำยังไงดี?
หลินหยุนผงะไปครู่หนึ่ง เขาแค่ต้องการถาม ไม่เคยคิดจะทำร้ายคนเหล่านี้เลย
คิดไม่ถึงว่าปฏิกิริยาของคนเหล่านี้จะ……ตื่นเต้นขนาดนี้!
ฉิวเชียนซาเป็นเจ้าสำนักของสำนักชูร่า สำนักชูร่าดำเนินกิจการในต่างประเทศมาหลายสิบปี และต้องได้ผลประโยชน์มากมาย น่าเสียดายที่ฉันไม่รู้ที่ตั้งของสำนักชูร่า
หลินหยุนรู้สึกเสียใจที่ได้ฆ่าฉิวเชียนซาไปแล้ว
