การต่อสู้ชิงบัลลังก์ในเงามืดของเจ้าชายไร้ค่าสุดแกร่ง (Saikyou Degarashi Ouji no An’ yaku Teii Arasoi ) – ตอนที่ 134
“อา….อากาศดีจังนะ”
ในตอนที่พวกเรามาถึงเฮยลุ้ง พวกเราก็แยกห้องผู้ชายกับห้องผู้หญิง แต่แม้จะพูดอย่างนั้น ในเมื่อจุดหมายของพวกเราคือการเข้าน้ำพุร้อน ฉันกับลีโอจึงตัดสินใจไปเข้าในทันที
แหล่งน้ำของเฮยลุ้งตั้งอยู่บนภูเขาและกระแสน้ำก็ไหลลงมาเป็นบ่อที่ด้านล่าง
มันมีผลรักษาบาดแผลเล็ก ๆและอาการเหนื่อยล้านอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวที่ดีที่สุดในจักรวรรดิ
วันนี้พวกเราได้เหมาที่นี่เอาไว้แล้ว มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ไม่มีคนอื่นอยู่ที่นี่ในวันนี้ ดูเหมือนว่าบ้านผู้กล้าหาญจะเช่าทั้งสถานที่เอาไว้ ซึ่งนี่น่าจะเป็นฝีมือของคุณแอนนา
เอาเถอะ ต้องขอบคุณเรื่องนั้นวันนี้พวกเราถึงสามารถผ่อนคลายตัวเองได้อย่างสบายใจ
“ดีใจที่ได้มาใช่ไหมหล่ะครับ?”
ลีโอพูดออกมาเช่นนั้นในขณะที่อยู่ในบ่อน้ำร้อน บางทีเนื่องจากเขาไม่เคยขาดการฝึกเหมือนฉัน ร่างกายของเขาจึงคล้ำกว่าและมีรอยแผลเล็ก ๆอยู่ตามตัวพร้อมกับมีแผลใหญ่หนึ่งแผลที่ไหล่ของเขา มันคือแผลเป็นที่เขาได้รับจากการถูกปีศาจทางใต้แทง
เขาสาดน้ำพุร้อนที่นั่น
“ท่านพี่ ต้องแช่มือซ้ายให้ดีเข้าใจไหมครับ? ด้วยน้ำที่นี่ มันก็จะไม่เจ็บอีก”
“ไม่มีปัญหา ข้าจัดการเรียบร้อยแล้ว”
ในตอนที่พูด ฉันก็หย่อนร่างกายเข้าไปในบ่อ มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าความเหนื่อยล้าที่สั่งสมมาในช่วงนี้ได้ละลายไปกับน้ำร้อน
อา รู้สึกดีชะมัด….
“ถ้าเซบาสเข้ามาด้วยก็คงจะไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง”
“เขาบอกว่าเขาจะคอยจับตาดูด้านนอกให้ครับ เขาน่าจะมาเข้าในตอนที่พวกเราออกไป”
“เข้าใจหล่ะ ถ้างั้นข้าควรรีบออกหน่อยดีกว่า ท่านพี่จะแช่ต่อใช่ไหมครับ?”
“อา รู้ดีนี่”
ในตอนที่พูดเช่นนั้นลีโอก็ลุกขึ้น
หลังจากที่ฉันเห็นเขาออกไปแล้ว ฉันก็หลับตาลงอย่างช้า ๆ
คุณสมบัติคลายความเหนื่อยของบ่อน้ำร้อนที่นี่ดูเหมือนจะเป็นความจริง ฉันรู้สึกได้ถึงพลังเวทย์จากน้ำร้อน มันอาจจะมีผลฟื้นฟูพลังเวทย์ด้วย บางทีช่วงนี้ฉันน่าจะใช้พลังเวทย์ไปเยอะเลยทีเดียว และดูเหมือนว่าฉันยังไม่ได้ฟื้นฟูเต็มที่ด้วย
ฉันสามารถรับมือกับมันได้จนถึงตอนนี้แต่นับจากนี้ไปฉันคงไม่สามารถปล่อยเอาไว้แบบนี้ได้ ฉันควรระมัดระวังอย่างเต็มที่ในตอนที่ต่อสู้กับเอริค
บางทีมันอาจจะเป็นเหตุผลที่เซบาสดึงดันจะพาฉันมาที่นี่ก็ได้
“เห้ออ…..”
ฉันถอนหายใจออกมาเพื่อขับไล่ความกังวล หยุดคิดดีกว่า
ฉันควรจะปล่อยตัวปล่อยใจไปกับน้ำร้อนแล้วให้เวลาผ่านไปทั้งแบบนี้
ในขณะที่กำลังผ่อนคลายในน้ำพุร้อนอยู่นั้นเอง ฉันก็ถูกเรียกจากห้องข้าง ๆ
“พี่อัล! พี่ลีโอ!”
มันคือเสียงของริต้า
ในตอนที่ฉันกำลังคิดอยู่ว่าฉันควรจะตอบรึเปล่าแต่เนื่องจากเธอจะดูน่าสงสารเกินไปถ้าฉันเมินเธอ ฉันก็เลยตอบกลับไป
“ลีโอออกไปแล้ว”
“เอ๋ ฝั่งนั้นรู้สึกยังไงบ้างคะ?”
“มันก็ไม่น่าจะต่างจากฝั่งเจ้านะ แล้วก็ฝั่งนี้ถูกใช้เป็นที่อาบน้ำหญิงขึ้นอยู่กับช่วงเวลาด้วย”
ทั้งสองฝั่งเป็นน้ำจากแหล่งเดียวกันแต่เนื่องจากมันไหลลงมาฝั่งนี้ก่อนแล้วคอยไหลไปอีกแหล่ง ฝั่งนี้จึงน่าจะร้อนกว่าเล็กน้อย
ซึ่งนี่คงจะเป็นความแตกต่าง
“นี่! ริต้า! ล้างตัวให้ดีก่อนลงสิ!”
“เอ๋! ข้าอยากรีบเข้าไวๆนี้หน่า!!”
“ทำแบบนั้นไม่ได้นะ! เจ้าต้องมาล้างตัวก่อน!”
เอลน่าดูริต้า
อีกฝั่งเริ่มเสียงดังแล้ว ดูเหมือนว่าพวกผู้หญิงกำลังเข้ามา พวกเธอน่าจะพักในห้องกันก่อนพักนึงแล้วค่อยมาสินะ เอาเถอะ วันนี้พวกเราเหมาเอาไว้หมดแล้วดังนั้นถึงไม่รีบเข้าเหมือนฉันก็ไม่เป็นอะไร
“องค์หญิง น้ำร้อนเกินไปไหมคะ?”
“ไม่อะ…กำลังดี”
ตอนนี้เป็นเสียงของฟีเน่กับคริสต้า
ฟีเน่น่าจะกำลังสระผมให้คริสต้าอยู่
ตัดสินจากเสียงของเธอ ดูเหมือนว่าฟีเน่จะมีความสุขอยู่ การดูแลเด็กคงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอสินะ
ฉันรู้สึกผิดที่ฝากงานดูแลคริสต้ากับริต้าเอาไว้กับพวกเธอแต่ดูเหมือนฉันจะคิดมากเกินไป
ในขณะที่ฟังเสียงของพวกเธอ ฉันก็ลืมตาเงยหน้ามองฟ้า
มันเป็นช่วงเย็นแล้ว ดวงอาทิตย์เริ่มตกและสีของท้องฟ้าก็ดูน่าหลงใหล
บางทีอาจเป็นเพราะฉันกำลังแช่ตัวอยู่ในน้ำนี่ ทัศนียภาพจึงดูพิเศษสำหรับฉัน
มันเป็นความรู้สึกที่แปลก ก่อนจะมาฉันไม่มีความกระตือรือร้นเลยแต่ฉันก็ดีใจที่ได้มาที่นี่
มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากจนฉันไม่มีปัญหาเลยถ้าให้อยู่ที่นี่ไปตลอด
ในตอนที่ฉันกำลังมีความคิดไร้สาระนี้อยู่นั้นเอง ฉันก็ได้ยินเสียงแปลก ๆดังขึ้นอย่างกระทันหัน
“จุปปี้”
“จุปปี้หรอ….?”
ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่ว่ามันคือเสียงอะไร ฉันก็ละสายตาจากท้องฟ้า
จากนั้นฉันก็เห็นสัตว์ที่คล้ายเพนกวินสวมเสื้อโค้ทสีดำ มันตัวเล็ก รูปลักษณ์ของมันก็คือเพนกวินจิ๋วน่ารัก แล้วมันก็ดูจ้ำม่ำนิดหน่อยด้วย
สัตว์เลี้ยงของใครกันนะ? มันสวมเสื้อโค้ทคุณภาพดีซะด้วย
เอาเถอะ ฉันไม่ค่อยสนใจอยู่แล้ว
“เห้ย….แก….แผ่นไม้นั่น แกไปเอามาจากไหนกัน…..?”
ปัญหาก็คือว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตเหมือนเพนกวินนี้กำลังถือแผ่นไม้อยู่อย่างเฉยเมย
เห็นได้ชัดว่าแผ่นไม้นี้เป็นชิ้นส่วนของอุปกรณ์บางอย่างและมันก็ไม่น่าจะมาอยู่ที่นี่ด้วย
สิ่งมีชีวิตที่เหมือนเพนกวินดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของฉันเพราะมันชี้ขึ้นไปยังสถานที่ที่อยู่บนกลางภูเขา
“ที่นั่น…เจ้าไปได้มันมาจากที่นั่นหรอ….?”
“ชุปปี้”
สิ่งมีชีวิตเหมือนเพนกวินส่งเสียงร้องเพื่อยืนยัน
แหล่งน้ำอยู่ที่นั่น ด้วยน้ำร้อนที่กำลังไหลมาจากที่นั่น มันก็น่าจะมีอุปกรณ์ติดตั้งเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำไหลลงมามากเกินไป
ถ้ามันหายไปหล่ะก็
“นั่นมันแผ่นกั้นน้ำไม่ใช่หรอ!?”
“ชุปปี้”
ในตอนที่ฉันตะโกนออกมา เสียงดังก้องก็มาจากฝั่งหน้าผา
แบบนี้ไม่ดีแล้ว!
ฉันพยายามจะออกจากบ่อน้ำร้อนแล้วหนีไปแต่ฉันไม่สามารถวิ่งได้ดีในน้ำและฉันก็ถูกกระแสน้ำร้อนซัด
ด้วยการถูกน้ำซัด ฉันไม่รู้เลยว่าฝั่งไหนซ้ายฝั่งไหนขวา อย่างไรก็ตาม ในตอนที่ฉันพยายามกลั้นลมหายใจเอาไว้ ฉันก็สามารถโผล่หัวออกมาพ้นน้ำได้
“เห้อ!! แฮ่ก แฮ่ก….”
ฉันคิดว่าจะไม่รอดแล้ว…
นี่ฉันถูกสาปไม่ให้อาบน้ำอย่างเหมาะสมรึไง?
ฉันเคยถูกเอลน่ากดน้ำมาแล้วครั้งนึงและตอนนี้ก็เกือบจมน้ำเพราะสัตว์ที่ไหนก็ไม่รู้
“ให้ตายเถอะ….โลกนี้มันโหดร้ายชะมัด….”
จนถึงตอนนี้ฉันรู้สึกโล่งอกที่ยังมีชีวิตอยู่ดังนั้นฉันจึงพยายามรีบลุกขึ้นจากน้ำ
จากนั้นฉันก็รู้สึกตัว ภาพรอบตัวฉันมันต่างไปจากก่อนหน้านี้เล็กน้อย
มันแตกต่างเล็กน้อย แหล่งน้ำอยู่ไกลขึ้น นอกนั้นก็ไม่ค่อยมีความแตกต่างนัก ปัญหาก็คือว่าที่นี่คือสถานที่ที่ควรจะอยู่อีกฝั่งของไม้แบ่ง
“!!??”
เสียงร้องดังเข้ามาในหูของฉัน
เห็นได้ชัดเลยว่า ไม้กั้นพังจากกระแสน้ำเมื่อสักครู่
ใช่แล้ว—ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ฝั่งอาบน้ำผู้หญิง
ข้างหน้าฉันก็คือเอลน่าที่กำลังเปลือยอยู่ และข้างหลังก็คือฟีเน่ คริสต้า และริต้าที่ทุกคนกำลังเปลือยอยู่ ด้วยความคิดที่จะพยายามปกป้องพวกเธอ ลินเฟียได้มายืนขวางหน้าพวกเธอเอาไว้พร้อมกับดาบ อย่างไรก็ตาม ในกรณีนี้ ผ้าเช็ดตัวน่าจะดีกว่าดาบนะ
หน้าอกที่น่าภูมิใจของฟีเน่ หุ่นที่ได้รูปของลินเฟีย ผิวหนังสีขาวของพวกเธอเป็นภาพที่เห็นได้อย่างชัดเจน
ดาบของเธอบางเกินกว่าที่จะปกปิดร่างกาย ซึ่งสามารถพูดได้เช่นเดียวกันกับเอลน่าที่อยู่ตรงหน้าฉัน
เธอกำลังใช้สองมือปิดร่างกายเอาไว้แต่แค่นั้นมันไม่พอที่จะปกปิดอะไรเลย
หน้าอกของเธอยังคงน่าผิดหวังแต่หลายคนคงบอกได้ว่ามันไม่เป็นอะไรหรอก เพราะร่างกายของเธอมีส่วนโค้งเว้าที่ได้รูปและร่างกายส่วนร่างที่กระชับนี้ก็ยังคงควรค่าแก่การมอง เอาเถอะ ถึงแม้ว่าชีวิตของฉันจะตกอยู่ในอันตรายแค่เพราะมองมันก็ตาม
“อัล….? มีอะไรจะสั่งเสียไหม…?”
“นั่นสินะ….เอลน่าท่อนร่างของเจ้ากระชับได้รูปดี ส่วนโค้งก็ไม่ใช่ย่อยเลย ของลินเฟียก็ดูสมส่วน โดยรวมแล้วถือว่าดีมาก ๆ หน้าอกของฟีเน่ไร้ที่ติจริงๆและเอวของเจ้านี่เรียกได้ว่าสัดส่วนในฝันเลยหล่ะ”
ในตอนที่ฉันพูดออกไปเช่นนั้น สีหน้าของทั้งสามก็แดงก่ำและพวกเธอก็พยายามปกปิดร่างกายของตัวเองมากขึ้น
ตอนนี้มันไม่ใช่เวลามาทำอะไรโง่ ๆหรือแก้ตัวแล้ว บทลงโทษจะตามมาอย่างแน่นอนเพราะฉะนั้นฉันคิดว่าฉันควรจะแสดงความคิดเห็นออกไปตามตรง
การประเมินจากผู้ชายคนนึงโดยตรงน่าจะมีประโยชน์สำหรับพวกเธอในอนาคต ทัศนียภาพที่นี่งดงามแต่ถ้าฉันสามารถช่วยอะไรได้บ้างฉันก็อยากจะช่วย
ฉันไม่สามารถแสดงความคิดเห็นให้ของคริสต้ากับริต้าได้ เอาเถอะ ถ้าเป็นท่านพี่เทราอาจจะน้ำตาแตกเลยก็ได้แต่ฉันไม่มีงานอดิเรกแบบนั้น
“นั่นคือทั้งหมดที่เจ้าพูดหลังจากที่เข้ามาในห้องน้ำผู้หญิงงั้นหรอ!?”
“ข้าจะไม่แก้ตัวอะไรทั้งนั้น มันเป็นอุบัติเหตุล้วน ๆแต่ว่า…เป็นภาพที่ยอดเยี่ยมเลยหล่ะ ข้ารู้สึกซาบซึ้งมาก”
ในตอนที่ฉันก้มศีรษะ ฉันก็รู้สึกได้ถึงแรงกระแทกที่รุนแรงแล้วฉันก็ถูกซัดกระเด็นเข้าไปในน้ำ
ด้วยการฟาดเพียงครั้งเดียว สติของฉันก็ขาดหายไป ด้วยความคิดที่ว่านี่มันเหมือนสมัยก่อนเลย ฉันก็ปล่อยสติของตัวเองไป
ในสติที่กำลังหลุดลอยไปนั้น ฉันได้ยินเสียงร้องของเจ้าสิ่งมีชีวิตเหมือนเพนกวินนั่น
ใช่แล้ว….เจ้านั่น ถ้าเห็นมันอีกข้าจะจับมันมาย่างทั้งตัวอย่างแน่นอน
ด้วยปณิธานนี้เอง ร่างกายของฉันก็จมลงไปในบ่อน้ำพุร้อน
