Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 741 นายจะจัดการเขาให้ได้สินะ？
เดิมทีเย่เซิ่งเทียนไม่สนใจสวีหลางอยู่แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าเหย้ซูหลิงจะทำท่าทำทางสนิทสนมกับเขาขนาดนี้ รวมถึงสิ่งที่เหย้ซูหลิงพูด มันกระตุ้นประสาทการรับรู้ของสวีหลางอย่างจัง
นับตั้งแต่ที่ได้พบเจอเหย้ซูหลิง เขาก็ไม่สามารถถอนตัวขึ้นมาได้
ตอนนี้ นางในฝันของเขาทำท่าสนิทสนมชิดเชื้อกับผู้ชายคนอื่น ต่อหน้าต่อตาของเขา ทำให้เขารู้สึกบันดาลโทสะทันที！
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ แล้วปล่อยซูหลิงซะ！”
สวีหลางดวงตาแดงก่ำ นี่คือนางในฝันของเขานะ！
แต่กลับถูกผู้ชายคนอื่นจูบ！
“แกมันรนหาที่ตาย！”
สวีหลางถูกกระตุ้นจนบ้าไปแล้ว เขาสาวหมัดไปที่หน้าของเย่เซิ่งเทียน
เย่เซิ่งเทียนเขาใช้มืออีกข้างจับหมัดของสวีหลางอย่างง่ายดาย แต่กลับไม่ใช้แรง เขาผลักสวีหลางออกไป แล้วพูดเตือนว่า“อย่าถูกคนอื่นปั่นหัวแล้วยังไม่รู้ว้เกิดอะไรขึ้น”
แต่น่าเสียดายสวีหลางฟังสิ่งที่เย่เซิ่งเทียนพูดไม่เข้าใจ ตอนนี้ดวงตาของเขามีแค่ไฟโทสะ
เขาบ้าไปแล้ว“จัดการมัน เอามันให้ตาย！กล้าทำให้นางในฝันฉันแปดเปื้อน จัดการมันให้ตาย！”
หลินเจียวเจียวที่อยู่ข้างๆรีบขวางวงีหลางไว้“สวีหลาง อย่าใจร้อนไปเลย เหย้เหย้พบเจอกับความสุขของตัวเองแล้ว นายน่าจะแสดงความยินดีกับเธอนะ เธอไม่ได้ตอบตกลงว่าจะเป็นแฟนกับนายสักหน่อย”
“หลินเจียวเจียวออกไปนะ ฉันจะเอาไอ้บ้านี่ให้ตาย”
สวีหลางผลักหลินเจียวเจียวออก แล้วคว้าขวดเหล้าขวดหนึ่งที่อยู่บนโต๊ะขว้างไปที่หัวของเย่เซิ่งเทียน
เย่เซิ่งเทียนเงื้อมือขึ้นมาตบไปที่หน้าของสวีหลาง ตบจนสวีหลางล้มลงบนโซฟา แล้วพูดอย่างเย้ยหยัน“อย่าถูกคนอื่นขายแล้วช่วยคนอื่นนับเงินอีกนะ”
“คุณชายสวีถูกทำร้าย！”
“ไอ้หมอนี่มันเป็นใครมาจากไหน？หรือเขาไม่รู้จักคุณายสวี？”
“กล้าทำร้ายคุณชายสวี เขาไม่เห็นเราอยู่ในสายตา ลุย จัดการมัน！”
ชายหนุ่มที่เหลือเกิดความไม่พอใจทันที สวีหลางเป็นหัวหน้าของพวกเขา ตอนนี้กลับถูกคนอื่นทำร้าย ถ้าเรื่องนี้ถูกแพร่งพรายออกไป จากนี้ไปพวกเขาจะอยู่ในสังคมต่อไปยังไง？
คิดๆดูแล้วก็น่าอาย！
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
หลินเจียวเจียวจวางอยู่ข้างหน้าของเย่เซิ่งเทียน“เรื่องนี้สวีหลางเป็นคนผิดอยู่แล้ว หรือพวกนายอยากก่อเรื่องทะเลาะวิวาทท่ามกลางฝูงชนแบบนี้？”
พูดจบ หลินเจียวเจียวโชว์กุญแจมือที่ห้อยอยู่บนชุดจีน แล้วจับชายหนุ่มคนหนึ่งคว่ำลงพื้นอย่างสง่างาม พลางกล่าวด้วยความโกรธว่า“พวกนายลืมแล้วหรอว่าฉันทำอะไร？กล้าทะเลาะวิวาทต่อหน้าของฉัน ฉันจะจับพวกนายให้หมด แล้วจับขังสักสามสี่วันให้ตื่นดีไหม”
หลินเจียวเจียวออกหน้า ถือได้ว่าสามารถหยุดยั้งคนที่เหลือได้ อย่าเห็นว่าหลินเจียวเจียวเป็นคนเฟรนลี่ ถ้าเธอได้จริงจังขึ้นมา เธอไม่ว่าหน้าใครทั้งนั้น เธอกระทำอย่างยุติธรรมไม่เห็นแก่หน้าใครทั้งสิ้นกว่าเปาบุ้นจิ้นเสียอีก
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่พ่อของเธอดื่มเหล้ากลับบ้าน ถูกเธอเอากุญแจมือจับเข้าคุกไป แล้วขังแบบนั้นสิบห้าวัน
คุณพ่อหลินอับอายขายขี้หน้าไม่กล้าออกจากบ้านหนึ่งเดือน ด้วยเหตุนี้เธอยังทะเลาะกับแม่ใหญ่โต แม่ของเธอโกรธจนไม่นับเธอเป็นลูกสาว
ดังนั้นตอนนี้หลินเจียวเจียวก้าวออกมา คนพวกนั้นมีหรือจะกล้าทำอีก
“หลินเจียวเจียว วันนี้มันเรื่องอะไรของเธอไม่ทราบ ฉันจะบอกเธอให้นะ ไอ้หมอนี่ฉันจัดการมันแน่ ใครมาห้ามก็ไม่มีประโยชน์！ถึงเธอจะจับฉัน ฉันก็จะเอามันให้ตาย！”
สวีหลางบ้าไปแล้ว เย่เซิ่งเทียนไม่เพียงแต่กล้าแย่งนางในฝันของเขา แถมยังกล้าตบหน้าเขาด้วย ความโกรธนี้ไม่ว่ายังไงเขาไม่สามารถกลืนมันลงไปได้จริงๆ
“นี่ ไอ้หมาสวี แกบอกว่าจะจัดการใครนะ？”
ในเวลานี้เอง กู่ชิงชิงกับเพลย์บอยทั้งสองคนเดินเข้ามาอย่างเนิบนาบ
เมื่อเห็นเปาจี้จู่ สวีหลางก็เหมือนกับหาที่พึ่งพิงได้ เขาชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียนพลางกล่าวว่า “พี่เปาครับ พี่ว่าผมควรจัดการมันไหม？ไอ้หมอนี่มันแย่งนางในฝันของผม แถมยังทำร้ายผมด้วย ถ้าพี่เป็นพี่ใหญ่ของผม พี่ต้องช่วยผมออกหน้าด้วยนะครับ จัดการไอ้หมอนี่”
หลินเจียวเจียวจ้องมองไปที่เปาจี้จู่“ไอ้เพลย์บอย จะทำอะไรน่ะ？ไม่เกี่ยวกับนายอย่าสะเออะ”
เปาจี้จู่ทำเสียงหึอย่างเย้ยหยัน“ชิ เธอขู่ฉันไม่ได้หรอกนะ”
หลังจากนั้นก็ชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียน“ไอ้หมาสวี ฟังจากที่นายพูดแล้ว นายจะจัดการเขาให้ได้สินะ？”
