[“มีอะไรหรอคะ รุ่นพี่อาซาฮิโอกะ? จู่ๆ เรียกฉันมาคุยหลังตึกเรียนเนี่ย~”]
โซระที่ผมพาขณะที่กำลังเตรียมฝึกช่วงเช้าออกมานั้น ไม่รู้ว่ากังวลต่อสายตาคนรอบข้างหรือยังไง แต่เธอพูดไปด้วยในขณะที่สอดส่องสายตาล่อกแล่กไปมา
[“อย่าบอกนะว่าจะสารภาพรัก~?”]
ดูจากที่โซระพูด ดูเหมือนว่าเธอเคยถูกสารภาพรักในที่เเบบนี้
[“ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ?”]
[“ถ้าเกิดว่ารุ่นพี่อาซาฮิโอกะสารภาพรัก ฉันคงจะตอบว่าตกลงในทันที…เเต่อีกใจนึง ฉันก็ไม่อยากเป็นผู้ร่วมคบชู้ด้วยสิ…”]
โซระเลิกคิ้วด้วยท่าทางขอโทษ
[“ถ้างั้น ฉันควรจะทํายังไงดี?”]
[“เรื่องนั้น…มันก็เเน่นอนอยู่เเล้วค่ะ! เลิกกับรุ่นพี่ฟุตาบะเเล้วมาเป็นเเฟนกับฉันยังไงล่ะคะ!”]
จู่ๆ โซระก็ตะโกนเสียงดัง จนผมต้องถอยห่างด้วยความตกใจ
โซระเองอาจไม่ได้ตั้งใจที่จะเปล่งเสียงดังขนาดนี้ เเละเธอก็ได้เอามือมาปิดปากที่เปิดกว้างของตัวเอง
[“ขะ ขอโทษนะคะ ฉันนี่ล่ะก็ อยู่ดีๆก็ตะโกนออกมาเนี่ย~…”]
[“…เพราะงั้นเธอเลยทําเรื่องเเบบนั้นน่ะหรอ?”]
[“…เรื่องเเบบนั้น?”]
โซระเลิกคิ้วทั้งสองข้าง พูดวนไปมาราวกับว่าไม่รู้ว่าผมกําลังจะสื่อถึงอะไร
[“วันนั้น…ที่เธอชวนฉันไปที่ร้านหนังสือก็เพื่อที่จะให้ฉันเห็นฉากนอกใจของเรียใช่ไหม?”]
[“อ๊ะ!?”]
ดวงตาของโซระได้เบิกกว้างเมื่อได้ยินคําพูดของผม
ถ้าผมไม่ได้ไปเดินกับโซระเเต่เเรก ผมคงไม่มีทางรู้เห็นเรื่องนี้
เเต่ในทางกลับกันนั้น โซระเป็นคนหลอกล่อผมตอนที่ผมกําลังจะกลับบ้าน
ตอนเเรกผมไม่ได้สังเกตเรียที่อยู่ในฝูงชนด้วยซํ้า
เเต่โซระก็ยืนยันกับผมเพียงเเค่จากมองมุมมองข้างหลังว่านั่นคือเรีย
[“กะ ก็จริงอยู่ค่ะ~…ตอนนั้น ฉันเห็นว่ารุ่นพี่ชิอินะกําลังนอกใจรุ่นพี่อยู่…”]
โซระใช้นิ้วเกาเเก้มตัวเองเเละพึมพําอย่างงุ่มง่าม
[“เเต่ในตอนนั้นฉันกังวลว่าจะบอกให้รุ่นพี่รู้ยังไงดี~…ฉันเลยตัดสินใจให้รุ่นพี่เห็นฉากที่รุ่นพี่ชิอินะนอกใจไปเลย ขอโทษนะคะ ที่ไม่ได้บอก”]
[“คําพูดนั้น…เธอโกหกในส่วนที่สําคัญที่สุดสินะ?”]
[“อ๊ะ ฉันไม่ได้โกหกนะคะ~! รุ่นพี่อาซาฮิโอกะสงสัยฉันหรอคะ~?”]
[“ถ้างั้นฉันถามเธอหน่อย เธอรู้ได้ยังไงว่าเรียกับผู้ชายคนนั้น จะเจอกันในวันนั้น?”]
เเน่นอนว่ามีความเป็นไปได้ว่าโซระที่รู้เรื่องของเรียอาจจะใช้วิธีอ้อมๆเพื่อมาบอกผม
เเต่ว่า เพื่อให้ผมเห็นฉากนอกใจของเรีย เเสดงว่าโซระจะต้องรู้ก่อนว่าพวกเขาจะมากันเมื่อไหร่
เหมือนกับที่โชว ที่รู้ว่าโซระกับไอหมอนั่นมาเจอกันที่ร้านอาหารสําหรับครอบครัวในวันนั้น
โซระรู้เกี่ยวกับเเผนการของของสองคนนั้น เพราะเธอคงข้อมูลมาจากไอหมอนั่นล่วงหน้าสินะ
[“ฉันรู้อยู่เเล้วว่าโซระรู้จักกับผู้ชายคนนั้น เเล้วก็รู้ด้วยว่าโซระเเนะนําเรียให้รู้จักกับร้านเสื้อผ้าที่ผู้ชายคนนั้นทํางานอยู่”]
[“…รุ่นพี่อาซาฮิโอกะตั้งใจจะพูดอะไรกันเเน่คะ?”]
[“เพื่อที่จะให้ฉันกับเรียเเยกกัน…เธอชักใยอยู่เบื้องหลังใช่ไหม?”]
นั่นคือความจริงที่ผมได้รู้หลังจากจัดเรียงความคิดเมื่อคุยกับเรีย
โซระทํางานอยู่เบื้องหลังกับไอหมอนั่นเพื่อที่จะให้เราเลิกกัน
การที่โซระรู้จักใครบางคนในร้านที่ตนเเนะนําให้เรียรู้จัก มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
โซระจงใจเเนะนําเรียให้รู้จักกับร้านนั้น เพราะเธอรู้จักกับไอหมอนั่นซึ่งเป็นพนักงานที่ทํางานอยู่ร้านนั้น
ตอนที่เธอดูฉากนอกใจกับผม เธอก็ทําเป็นไม่รู้จักผู้ชายที่เดินอยู่ข้างๆ เรีย
เธอเเสร้งทําเป็นไม่รู้จัก เเม้ว่าในใจจะรู้จัก
ทั้งหมดนี้เพื่อทำให้พวกเราคิดว่า เธอไม่รู้จักกับไอหมอนั่น
เเละเพื่อทําให้เธอดูไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไร
พูดตามตรง ผมเลิกสงสัยเเล้วตั้งเเต่ หลังจากได้เห็นท่าทีของโซระก่อนหน้านี้เเล้ว เเต่ในตอนนี้ ความสงสัยของผมได้เเปลงเปลี่ยนไปเป็นความมั่นใจ
[“ระ…เรื่องเเบบนั้น ฉันไม่ได้เป็นคนทํานะคะ! รุ่นพี่อาซาฮิโอกะคงเข้าใจผิดไปเองเเล้วค่ะ~!”]
เธอพูดเเบบนั้นได้เพราะเราไม่มีหลักฐาน
นี่เป็นเรื่องราวที่ผมจินตนาการขึ้นมาจากความจริงที่ว่าโซระรู้จักกับไอหมอนั่น
เเต่ผมไม่เชื่อว่าทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นในวันนั้น จะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ
เพื่อที่จะให้พวกเราเลิกกัน โซระสั่งไอหมอนั่นให้เข้าใกล้เรีย
จากนั้นก็ เเสดงให้ผมเห็นว่า เรียออกเดทกับหมอนั่น เเละเธอก็พูดจาโน้มน้าวให้ผมเลิกกับเรียในเวลาเดียวกัน
สิ่งที่โซระพูดกับผมตอนที่ผมไปที่บ้านเธอ เธออาจจะจริงจังก็ได้
ด้วยการมีอะไรกัน เเม้จะรู้ว่าความจริงย้อนกลับมาเเก้ไม่ได้…
[“เธอ…ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยจริงๆหรอ?”]
[“ฉันไม่ได้ทําเเบบนั้นค่ะ! ฉันไม่ทําเรื่องเเย่ๆเเบบนั้นกับรุ่นพี่อาซาฮิโอกะหรอกนะคะ…”]
โซระนั่งลงไปกับพื้น จากนั้นเอามือปิดหน้าเเละก้มศีรษะลง
[“ฉะ ฉันมาเป็นผู้จัดการชมรมเพื่อจะมาคอยช่วยรุ่นพี่นะคะ…? เเล้วก็…ฮือ~”]
นํ้าตาที่ไหลออกมาจากดวงตาของเธอค่อยๆ หยดลงกับพื้น
[“รุ่นพี่อาซาฮิโอกะ ฉันบริสุทธิ์นะคะ…ถ้ารุ่นพี่เชื่อจริงๆล่ะก็ ช่วยยืนมือมาช่วยฉันได้ไหมคะ…?”]
โซระที่เสียนํ้าตาเงยหน้าขึ้นมาเเละยื่นมือขวามาหาให้ผม
บอกตามตรง ผมไม่เชื่อสิ่งที่โซระพูดเลย
จะเชื่อหรือไม่ สุดท้ายเเล้วมันก็ขึ้นอยู่กับผมซึ่งเป็นคนถามเธอเอง
เเต่ถ้าใครมาเห็นพวกเราในสภาพนี้คงจะมีปัญหาตามมา ผมจึงตัดสินใจจับมือโซระ──
[“…ทําเเบบนั้นไม่คิดบ้างหรอคะว่าฉันจะหลอกน่ะ?”]
[“หะ…?”]
ตอนที่ผมนํามือไปจับมือของโซระ เธอดึงมือของผมเข้าหาตัวเธออย่างรุนเเรง
ผมวางมือเเละเข่าลงกับพื้นหลังจากที่ถูกเธอดึงอย่างรุนเเรง จากนั้นผมก็เงยหน้าขึ้นต่อหน้าโซระที่ยิ้มอย่างมีเลศนัย
[“อื้อ…!?”]
จากนั้น โซระก็ได้วางริมฝีปากของตนลงบนปากผมอย่างเป็นธรรมชาติ
เป็นเพียงไม่กี่วินาที ทําให้ผมลืมเเม้กระทั่งการหายใจ จากนั้นผมก็ได้ผลักโซระออกไป
[“นะ นี่เธอ…คิดอะไรอยู่ห๊ะ!?”]
หญิงสาวตรงหน้าเรา ควรที่จะเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทที่เรารู้จักกันเเละเป็นรุ่นน้องเเสนดีเเท้ๆ
เเต่สําหรับผมในตอนนี้ เธอดูเหมือนคนเเปลกหน้า
[“รู้สึกยังไงบ้างคะ ที่ขโมยจูบเเรกของฉันไปเนี่ย~?”]
โซระซึ่งนั่งอยู่ ค่อยๆยกบั้นท้ายขึ้น
เธอได้เเสดงรอยยิ้มมุมปากเล็กน้อย โดยไม่มีเสียงหัวเราะจากนัยน์ตาของเธอ
[“เพียงเท่านี้รุ่นพี่อาซาฮิโอกะก็กลายเป็นคนนอกใจเเล้วสินะคะ~”]
โซระนั่งย่องๆ อยู่ตรงหน้าเเล้วเข้ามากระซิบข้างหูผมเเละพูดเช่นนั้น
[“อย่างที่คิด…เธอตั้งใจจะทําเเบบนี้ตั้งเเต่เเรกกับเรียใช่ไหม…?”]
[“ถูกต้องเเล้วค่า~ เพื่อให้รุ่นพี่ชิอินะเลิกกับรุ่นพี่ ฉันวางเเผนไว้หลายอย่างมาเลยล่ะ”]
[“ทําไม…ถึงทําเรื่องเเบบนั้น?”]
[“ก่อนที่ฉันจะตอบคําถามนั้น…ไม่คิดจะออกมาเผยตัวตนหน่อยหรอคะ~? รุ่นพี่ฟุตาบะ”]
โซระพูดข้ามหลังผมไปโดยไม่มีการบอกล่วงหน้า
เมื่อผมหันกลับไปมอง ผมเห็นเงาของคนๆหนึ่งราวกับว่ามีใครบางคนที่มุมตึกเรียน
ไม่น่าเชื่อ เรย์นะมาที่นี่เนี่ยนะ…ผมไม่รู้สึกเลยด้วยซํ้า
เรย์นะรู้ว่าฉันผมคุยกับโซระ เธอคงจะมาเฝ้ามองผมสินะ
เเม้ว่าโซระจะจับได้ว่าผมทําตัวไม่ถูก เเต่ต่อหน้าเรย์นะที่เชื่อมั่นในตัวผม…ผมได้บางสิ่งที่ทรยศต่อความเชื่อใจของเธอไปซะเเล้ว
ในขณะที่ผมรู้สึกผิด โซระก็ได้หรี่ตาเเละมองมาที่ผม
[“วันนั้น…ฉันต้องการพารุ่นพี่อาซาฮิโอกะไปที่บ้านเเละนอนกับเขา…เเต่รุ่นพี่ฟุตาบะทําเเผนของฉันพังหมดเลยนะคะ~? เรื่องนี้จะรับผิดชอบยังงะ…”]
[“เรื่องที่พูดเมื้อกี้…เป็นเรื่องจริงหรอ? โซระจัง…”]
ตรงกันข้ามกับความคิดของโซระ เพราะคนที่ปรากฏตัวขึ้นคือ เรีย
[“ทําไมเรียมาอยู่ที่นี่…?”]
[“อะไรกัน รุ่นพี่ชิอินะหรอกหรอ~”]
โซระพึมพําด้วยความเบื่อหน่าย ราวกับตั้งใจจะขัดจังหวะความคิดผม
[“โซระจังตอบฉันมาเดี๋ยวนี้! เพื่อที่จะให้ฉันเลิกกับชินเซย์ เลยเเนะนําให้ฉันรู้จักกับผู้ชายคนนั้นหรอ!?”]
เรียพูดจาดูหอบเหนื่อย ก้าวเท้ากว้างเเละเดินเข้ามาจับไหล่ของโซระพร้อมกับเขย่าอย่างรุนเเรง
โซระปัดมือของเรียทิ้งด้วยความโมโหเเละปัดผมที่ยุ่งเหยิงออกจากใบหน้า
[“เเล้วจะทําไมล่ะคะ? ยังไงซะ เรื่องที่รุ่นพี่ชิอินะนอกใจ ก็ไม่มีวันเปลี่ยนเเปลง จริงไหมล่ะคะ?”]
[“ฉันไม่ได้นอกใจซะหน่อย! ยังไงซะตอนที่หมอนั่นจับมือฉัน โซระเป็นคนออกคําสั่งให้ใช่ไหมล่ะ!?”]
[“ใช่เเล้ว”]
[“ถ้างั้นก็หมายความว่าโซระเป็นคนทําให้ชินเซย์เข้าใจผิด คิดว่าฉันนอกใจเขาสินะ!”]
[“อย่ามาโยนความผิดให้ฉันสิคะ ถ้าไม่อยากให้เกิดเรื่องเเบบนั้น ทําไมไม่อธิบายให้รุ่นพี่อาซาฮิโอกะฟังตั้งเเต่เเรกล่ะคะ?”]
[“นั่นมันก็…จริง…”]
จริงอยู่ที่เรียถูกโซระหลอก เเต่สิ่งที่โซระมันก็ไม่ผิด
ถ้าเรียบริสุทธิ์ใจจริงๆ เธอจะต้องเเนะนําผู้ชายคนนั้นให้ผมรู้จัก
เเต่เธอกลับบอกกับผมว่า ไอหมอนั่นเป็นคนรู้จักที่มักจะชอบขอปรึกษา
[“รุ่นพี่ชิอินะอาจจะไม่ได้ตั้งใจนอกใจก็จริง เเต่ไม่ว่าจะมองยังไงมันก็คือการนอกใจอย่างสมบูรณ์เเบบนะคะ รุ่นพี่อาซาฮิโอกะ ไม่คิดเเบบนั้นบางหรอคะ?”]
ต่างคนต่างขีดเส้นแบ่งระหว่างนอกใจกับไม่นอกใจ
ถ้าคุณจับมือหรือพบกับเพศตรงข้ามโดนไม่ให้เเฟนตัวเองรู้ ก็หมายความว่าคุณกําลังนอกใจ
เเต่ในทางกลับกัน อาจมีบางคนอาจเพิกเฉยกับเรื่องเเค่นี้ก็ได้
ท้ายที่สุดเเล้ว ก็มีคู่รักบางคนบนโลกในนี้ยอมให้คนรักของตัวเองสัมผัสกับอีกฝ่าย
เเต่ ประเด็นหลักคงจะอยู่ที่…คนรักของเราไปทําอะไรกับคนอื่นรึเปล่า
[“ฉันเชื่อว่า…เรียไม่ได้ตั้งใจที่จะนอกใจฉัน…”]
อย่างที่โซระพูดก็ถูก ตอนนั้นเรียอาจจะไม่คิดจริงจังก็ได้
เเต่หลังจากที่เรียเลิกกับผม เธอก็พยายามที่จะกลับมาคบกับผมเเทนที่จะไปสานสัมพันธ์กับผู้ชายคนนั้นต่อ
ท้ายที่สุดเเล้ว เรียก็ไม่ได้หักหลังผม
ในตอนนั้น ผมคิดว่าเรียกําลังนอกใจผม ซึ่งทางเลือกเดียวของผมคือการเลิกกับเธอ
ถ้าผมใจเย็นเเละคุยกับเรียให้รู้เรื่อง ผมอาจจะรู้ถึงเจตตาของโซระเร็วกว่านี้
เเต่ถึงกระนั้น…ที่มันจบลงเเบบนี้ เป็นเหตุมาจากที่ผมไม่เชื่อใจเรีย
เเต่ด้วยทัศนคติที่ดูเรียบง่ายของเรียเเละปัจจัยอื่นๆ ทําให้สรุปไปเองว่าเธอนอกใจ
ทั้งๆที่ผมควรตระหนักว่าเรียจะไม่มีวันหักหลังผม
[“ดูเห็นเเก่ตัวไปหน่อยนะคะที่เชื่อใจรุ่นพี่ชิอินะ ทั้งๆที่เป็นเเฟนรุ่นพี่ฟุตาบะอยู่เเล้วเเท้ๆ เเล้วต่อจากนี้ตั้งใจจะทําอะไรกันเเน่คะ~?”]
โซระหันมามองผมด้วยสายตาอันเย็นชา
[“จะกลับมาคบกับรุ่นพี่ชิอินะเพราะหายข้องใจกันเเล้วหรอคะ? หรือว่า การที่ไปคบกับรุ่นพี่ฟุตาบะเพราะต้องการทิ้งรุ่นพี่ชิอินะงั้นหรอคะ~?”]
[“…”]
[“ถ้าดูจากนิสัยรุ่นพี่เเล้ว คงจะกลับมาคบกับรุ่นพี่ชิอินะสินะคะ? เเต่อีกใจหนึ่งก็ทิ้งรุ่นพี่ฟุตาบะไปไม่ได้เหมือนกัน…เฮ้อ ถ้าตัดสินใจคบกับฉัน ก็ไม่ต้องมาใช้เวลาคิดเรื่องพวกนี้เลยเเท้ๆ~”]
[“เดี๋ยวสิ…โซระจัง!”]
ทันใดนั้นเอง เรียก็ได้คว้าคอเสื้อของโซระเเละผลักเธอไปที่กําเเพงของอาคารเรียน
[“ที่โซระจังทําเรื่องเเบบนี้ขึ้นมา ก็เพราะชอบชินเซย์ใช่ไหมล่ะ!?”]
[“เรื่องนั้นมันยังไม่ชัดเจนอีกหรอคะ? ป่านนี้เเล้วจะมา…”]
[“ทั้งๆที่ชอบชินเซย์เเท้ๆ เเต่พวกเธอไม่เข้าใจเขาเลยสักนิดเดียวเลย! ทั้งโซระจัง…ทั้งคุณฟุตาบะ!”]
[“…รุ่นพี่ฟุตาบะเหรอ?”]
โซระถูกเรียกชื่อด้วยความสงสัย เเละผมก็อยู่ในอารมณ์เดียวกัน
[“ฉันมาที่นี่…โดยที่ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขารู้ได้ยังไง เเต่คุณฟุตาบะมาหาฉันที่บ้านเมื่อเช้านี้ เเล้วบอกเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฉันฟังว่า ชินเซย์กําลังทําอะไรบางอย่างที่ฉันไม่รู้”]
ตอนที่ผมรายงานความคืบหน้าให้เรย์นะฟังเมื่อคืน ผมก็คิดอยู่ในใจว่าเธออาจจะได้ข้อสรุปเดียวกับผม
ดูเหมือนว่า เรย์นะจะได้ข้อสรุปเดียวกับผม เธอจึงไปบอกเล่าเรื่องราวต่างๆให้กับเรีย
[“เธอยังบอกอีกว่า ถ้าฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะนอกใจจริงๆ เเล้วชินเซย์ยกโทษให้กับความไม่รอบคอบของฉัน ตัวเธอพร้อมที่จะหลีกทางให้…”]
[“เรย์นะ…พูดอย่างงั้นหรอ…?”]
── ถ้าเกิดชินเซย์ เจอกับความรักครั้งใหม่ เมื่อถึงเวลานั้นจะปล่อยฉันทิ้งไปเลยก็ได้นะ ฉันไม่คิดมาก
คําพูดนั้น…คือคําที่เรย์นะคาดการณ์ไว้เเล้วว่า จะเกิดเหตุการณ์เเบบนี้เกิดขึ้น
[“อะไรกัน รุ่นพี่ฟุตาบะก็รู้ด้วยหรอเนี่ย
[“โซระจังเนี่ย…ไม่เข้าใจอะไรชินเซย์เลยจริงๆเลยนะ”]
[“…หมายความว่าอะไรคะ?”]
โซระดูโกรธเคืองเล็กน้อย เเละรีบปัดมือของเรียออก
[“…เฮ้อ ช่างมันก็เเล้วกัน วันนี้ได้จูบเเรกจากรุ่นพี่อาซาฮิโอกะมาเเล้วด้วยสิ วันนี้ฉันขอตัวก่อนนะคะ~”]
จากนั้นโซระก็เริ่มเดินกลับไปที่สนามฝึกซ้อม
[“รุ่นพี่อาซาฮิโอกะ นอกใจฉันตลอดเวลาสินะคะ?”]
เธอเข้ามากระซิบข้างหูผมก่อนเดินจากไป
[“…”]
[“…”]
ตอนนี้เหลือเพียงเเค่ผมกับเรียเท่านั้น เรียหันหลังให้ผมเเละไม่หันกลับมาด้วย
เเม้กระทั่งตอนนี้ ผมก็ยังคุยกับเธอไม่ได้
ผมยังมีความกล้าไม่พอ ที่จะยอมรับความจริงที่ว่าตัวเองถูกหักหลังจากคนรัก
ดังนั้นผมจึงได้เเต่ เฝ้ามองเรียที่ทิ้งผมไว้จากข้างหลัง ในขณะที่เธอไปที่ไหนสักเเห่งโดยที่ไม่มีผม
เเต่ว่า เรียอยู่ไกลเกินที่จะเอื้อมถึงจริงๆ
สุดท้ายเเล้ว──
[“…ขอโทษนะเรีย ฉัน…”]
[“บอกไว้ก่อนเเล้วกัน ฉันไม่ได้บังคับให้นายกลับมาคบกับฉัน”]
[“…เอ๊ะ?”]
[“ฉันผิดด้วยที่ฉันทําอะไรไม่ซื่อสัตย์กับชินเซย์ …เเถมฉันไม่คิดที่จะคบกับคนที่ไม่ชอบฉันเป็นทุนเดิมอยู่เเล้วด้วย”]
จากนั้น เรียค่อยๆหันกลับมา ทําให้ผมไม่เห็นนํ้าตาของเธอเเม้เเต่หยดเดียว
เธอเป็นคนรักของผมซึ่งใจดีกับทุกๆคน เเละเธอก็ยังยิ้มอย่างสดใสราวกับโกหก
[“เพราะฉะนั้น ชินเซย์ไปคบคุณฟุตาบะเถอะ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันนะ”]
[“…อะ อ่า เข้าใจเเล้ว”]
ผมยืนขึ้นอย่างไม่มั่นคงเเละเดินจากไป โดยหันหลังให้เรีย
เพื่อบอกความรู้สึกของผมกับคนรักที่มีปัญหาไม่เข้าใจผม
[“นี่ ชินเซย์ รักฉันขนาดไหนหรอ?”]
เรียถามกับผมเช่นนั้น ราวกับว่าเธอจําได้
[“…มาถามอะไรป่านนี้อีก ก็ต้องเป็นคนที่รักที่สุดในโลกอยู่เเล้ว”]
[“เข้าใจเเล้ว…งั้น ฉันก็รักชินเซย์มากที่สุดในจักรวาลก็เเล้วกัน”]
ด้วยเหตุนี้ ความสัมพันธ์ของพวกเราก็ได้จบลง
——
ติดตามผู้เเปลได้ที่เพจ FB : Mxgic
ปล. ปัจฉิมลิขิตลงพรุ่งนี้ครับ สามารถไปอ่านล่วงหน้าได้ในเพจครับ เนื่องจากเก็บไว้กลัวโดนดัน
