คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา – ตอนที่ 513 สิบห้าค่ำเดือนเก้า ตอนที่ 514 พ่อแม่ที่แท้จริง

คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา

ตอนที่​ 513 สิบห้า​ค่ำ​เดือน​เก้า​

ไป๋​จื่อ​มอง​เขา​อยู่​นาน​มาก​ จู่ๆ นาง​ก็​มีสีหน้า​จริงจัง​ขึ้น​มา “เมื่อก่อน​เจ้าไม่เคย​อยาก​คิดบัญชี​กับ​เขา​ นั่น​เป็น​เพราะ​เจ้าไม่เคย​เห็น​เขา​เป็น​ศัตรู​ของ​เจ้า เจ้าไม่ได้​มีใจคิดร้าย​ต่อ​องค์​ชาย​ผู้​นั้น​ แต่​เขา​คิด​ เขา​อยาก​จะนั่ง​บน​ตำแหน่ง​นั้น​ ส่วน​เจ้าเป็น​อุปสรรค​เดียว​ของ​เขา​ พวก​เจ้าสอง​คน​ หาก​เจ้าไม่ตาย​ ก็​ต้อง​เป็น​เขา​ตาย​”

“หู​เฟิง ไม่ใช่สิ…ฉู่เยี่ยน​ หาก​เจ้าอยาก​มีชีวิต​อยู่​ต่อไป​ เจ้าก็​ต้องสู้​กับ​เขา​สัก​ตั้ง​ ถึงแม้เจ้าจะไม่ต้องการ​บัลลังก์​ แต่​เพื่อ​ความ​สงบสุข​หลังจากนี้​ของ​เจ้า ก็​มีเพียง​เขา​ล้ม​ลง​เท่านั้น​ เจ้าจึงจะยืน​ได้​อย่าง​มั่นคง​ ไม่เช่นนั้น​ย่อม​มีสักวันหนึ่ง​ที่​เขา​ได้​นั่ง​บัลลังก์​ และ​วันนั้น​ก็​จะเป็น​วัน​ตาย​ของ​เจ้า”

หู​เฟิงพยักหน้า​ สิ่งที่​นาง​พูด​เหล่านี้​ เขา​ก็​เคย​คิด​คำนวณ​เอาไว้​ตอน​ที่อยู่​ใน​หมู่บ้าน​หวง​ถัว​เช่นกัน​ เดิมที​เขา​ไม่อยาก​ลับ​ไป​เมืองหลวง​แล้ว​ ไม่อยาก​จัดการ​ปัญหา​เหล่านั้น​อีก​ อยาก​จะใช้ทั้ง​ชีวิต​ที่​เหลือ​ใน​หมู่บ้าน​หวง​ถัว​อย่าง​สงบ​เท่านั้น​

แต่​เขา​คิดดู​แล้ว​ หาก​คน​ผู้​นั้น​ได้​เป็น​ฮ่องเต้​ หาก​มีวันหนึ่ง​ที่​ฐานะ​ของ​เขา​ถูก​เปิดเผย​ เช่นนั้น​ก็​ไม่ได้​มีเพียง​เขา​ที่​ต้อง​ตาย​ ทุกคน​ที่​มีความเกี่ยวข้อง​กับ​เขา​ย่อม​ไม่รอดพ้น​

แทนที่จะ​เป็น​เช่นนั้น​ ลงมือ​จู่โจมก่อน​ยัง​จะดี​เสีย​กว่า​ ชิงชัย​ชีวิต​ของ​ตนเอง​กลับมา​

ทว่า​ทำ​เช่นนั้น​แล้ว​ เขา​อาจจะ​เสีย​สิ่งของล้ำค่า​ไป​บางอย่าง​ อัน​ได้แก่​ชีวิต​อิสระ​และ​วัน​คืน​ที่​มีความสุข​

กระนั้น​เขา​จะปกป้อง​คน​ที่​เขา​อยาก​ปกป้อง​ได้​ ทำให้​พวกเขา​รอดพ้น​จาก​เภทภัย​ เท่านี้​ก็​เพียง​พอแล้ว​

ไป๋​จื่อ​กล่าว​อี​กว่า​ “ข้า​บอก​กับ​เขา​แล้ว​ว่า​เจ้ายัง​มีชีวิต​อยู่​ หาก​เจ้ายินยอม​พบ​เขา​ วัน​ขึ้น​สิบห้า​ค่ำ​ก็​ไป​พบ​เขา​ที่​ป่า​ฝังศพ​”

ป่า​ฝังศพ​?

โจว​กัง​และ​ฟู่เจิงยังอยู่​ที่นั่น​ นาง​นัดหมาย​สถานที่​นั้น​ เพราะ​อยาก​ให้​จอมพล​หวัง​พบ​กับ​พวกเขา​ด้วย​หรือ​

“สุดท้าย​แล้ว​ควร​ทำ​อย่างไร​ เจ้าก็​ตัดสินใจ​เอา​เอง​เถอะ​ ข้า​ไม่ได้​พูด​อะไร​มากกว่า​นั้น​ เพียง​บอ​กว่า​เจ้าอาจจะ​ไป​พบ​เขา​ หรือ​อาจจะ​ไม่ไป​ก็ได้​” นาง​กล่าว​อีก​

หู​เฟิงพยักหน้า​ “ข้า​เข้าใจ​แล้ว​”

สิบห้า​ค่ำ​เดือน​เก้า​

คืนนี้​พระจันทร์​กลม​โต​และ​เจิดจ้า​เป็นพิเศษ​ ลม​ยาม​ราตรี​ก็​หนาวเย็น​ผิด​จาก​ปกติ​เช่นกัน​

นาง​รีบร้อน​ออก​มาจาก​หมู่บ้าน​หวง​ถัว​ สนใจ​แต่​นำ​ล่วมยา​ติดตัว​มา แต่กลับ​ลืม​นำ​เสื้อผ้า​มาด้วย​

ปลาย​ฤดูใบไม้ผลิ​จนถึง​ต้น​ฤดูหนาว​ ห่าง​กัน​อีก​ไม่กี่​วัน​เท่านั้น​

“เหตุใด​เจ้ายัง​ไม่นอน​” ต้วนเฉิง​หรี่ตา​พลาง​ลง​จาก​เตียง​ เห็น​ไป๋​จื่อ​พิง​หัว​เตียง​นั่ง​เหม่อ​อยู่​

เมื่อ​ตอนเย็น​เขา​กิน​น้ำแกง​งูข้น​ไป​สอง​ถ้วย​ใหญ่​ นอน​ไป​ได้​พักใหญ่​ก็​ตื่นขึ้น​เพราะ​ปวดปัสสาวะ​ แต่​ก็​โทษ​ใคร​ไม่ได้​

ไป๋​จื่อ​ยิ้มเจื่อน​พร้อม​เปลือกตา​ที่​ยังคง​ต่อสู้​ “ข้า​ยัง​ไม่ง่วง​ กำลัง​คิด​สูตร​ยา​บางอย่าง​อยู่​ คิด​ละเอียด​ดีแล้ว​ถึงจะนอน​”

“นอน​เร็ว​หน่อย​เถอะ​ พรุ่งนี้​ยัง​ต้อง​ทำ​เนื้อ​งูย่าง​อีก​นะ​” ต้วนเฉิง​พูด​พลาง​ลอด​กาย​เข้าไป​ใน​ผ้าห่ม​อุ่นๆ​ พลิกตัว​ครั้งหนึ่ง​แล้วก็​หลับ​ไป​

นาง​ลอบ​ถอนใจ​ นาง​เอง​ก็​อยาก​นอน​เช่นกัน​ ทว่า​ไม่กล้า​ เพราะ​นาง​ไม่อยาก​กลับ​ไป​ที่​ห้อง​ผู้ป่วย​ห้อง​นั้น​ ไม่รู้​ว่า​ควร​เผชิญหน้า​กับ​หลิน​หยาง​อย่างไร​ หาก​ได้​พบ​หลิน​หยาง​แล้ว​ นาง​ควรจะ​พูด​อะไร​ดี​

‘ไฮ…ไม่เจอกัน​นาน​เลย​นะ​! ที่จริง​ฉัน​สบายดี​ แต่​อยู่​อีก​โลก​หนึ่ง​…’ พูด​เช่นนี้​หรือ​

หลิน​หยาง​น่าจะ​คิด​ว่า​นาง​เป็นบ้า​แน่ๆ​!

แสงจันทร์​กระจ่าง​ส่อง​เข้า​ผ่าน​ซอก​เหนือ​หลังคา​กก​ระ​โจม ตก​กระทบ​ลง​บน​ศีรษะ​ของ​นาง​ ส่อง​ใบ​หน้าที่​ง่วงงุน​ของ​นาง​

เดิมที​เวลานอน​ใน​ทุกวันนี้​ก็​ไม่พอ​อยู่แล้ว​ แล้​วจะ​อดทน​ต่อไป​ได้​อย่างไร​

นาง​ไม่ได้​ลืมตา​ แต่​ก็​รู้​ว่า​นาง​กลับมา​แล้ว​…กลับมา​อีกแล้ว​…

วันนี้​ใน​ห้อง​ผู้ป่วย​เสียงดัง​อึกทึก​ มีเสียง​พูดจา​ดัง​มาไม่ขาดสาย​ ดัง​วนเวียน​อยู่​ข้าง​หู​เธอ​ไม่ยอม​หยุด​

“เธอ​เป็น​ลูกสาว​ของ​ฉัน​ ฉัน​เป็น​คน​คลอด​เธอ​ออกมา​ เรื่อง​นี้​ใคร​ก็​ปฏิเสธ​ไม่ได้​” เสียงแหลม​ของ​ผู้หญิง​ดัง​ขึ้น​

“แล้ว​ถ้าไม่มีผม​ คุณ​จะคลอด​เธอ​ออกมา​ได้​ไหม​ ถ้าไม่มีพันธุ์​จาก​ผม​ คุณ​คลอดลูก​เอง​คนเดียว​ได้​งั้น​สิ? เธอ​เป็น​เลือดเนื้อ​ของ​ผม​ เข้าใจ​ไหม​” ส่วน​นี่​คือ​เสียง​วางอำนาจ​ของ​ผู้ชาย​

……….

ตอนที่​ 514 พ่อแม่​ที่​แท้จริง​

เสียง​ของ​ทั้งคู่​ทำให้​รู้สึก​คุ้นเคย​อยู่​บ้าง​ แต่​ก็​ห่างเหิน​มาก​ยิ่งกว่า​

ทั้งสอง​คน​ทะเลาะ​กัน​ไม่หยุด​ วนเวียน​อยู่​แต่​เรื่อง​ที่ว่า​เธอ​เป็น​ของ​ใคร​ เสียงดัง​หนวกหู​มาก​ นอกจาก​มีปากเสียง​กัน​ทั่วๆ ไป​แล้ว​ ก็​ยัง​จะลงไม้​ลงมือ​กัน​ด้วย​

หลิน​หยาง​นั่ง​เงียบๆ​ อยู่​บน​เก้าอี้​โดยตลอด​ เขา​ขมวดคิ้ว​เป็น​ปม​แน่น​ บน​ใบหน้า​มีแต่​ความ​รำคาญใจ​และ​ความโมโห​ ใกล้​จะปะทุ​ออกมา​แล้ว​

“พอได้​แล้ว​!” หลิน​หยาง​ยืน​ขึ้น​ ร่าง​สูงใหญ่​ทำให้เกิด​เงาสีดำ​ บีบ​ให้​สอง​คน​นั้น​ถอยหลัง​ไป​สอง​ก้าว​

“พวกคุณ​ทะเลาะ​กัน​พอ​หรือยัง​ ตั้งแต่​พวกคุณ​เข้ามา​ใน​ห้อง​ผู้ป่วย​นี้​ พวกคุณ​ได้​ลืมตา​มอง​คน​ที่นอน​อยู่​บน​เตียง​บ้าง​หรือยัง​ ผม​ยอมให้​พวกคุณ​เข้ามา​ ไม่ใช่ให้​พวกคุณ​ทะเลาะ​กัน​แย่ง​ทรัพย์สิน​ของ​เธอ​ แต่​เพราะ​หวัง​ว่า​พวกคุณ​จะมีความรัก​ของ​คน​เป็น​พ่อ​และ​แม่ เรียก​เธอ​ ทำให้​เธอ​อบอุ่น​หัวใจ​ พา​เธอ​กลับมา​ พวกคุณ​เข้าใจ​ไหม​”

พวกเขา​มอง​หลิน​หยาง​อย่าง​ตะลึง​ลาน​ ชายหนุ่ม​ที่​ดู​ภูมิฐาน​ ดูท่าทาง​พูด​ง่าย​คน​นี้​ ทำไม​เวลา​แสดง​อารมณ์​โกรธ​ออกมา​แล้ว​ถึงได้​น่ากลัว​ขนาด​นี้​ได้​

หลิน​หยาง​หลับตา​ ก่อน​จะสูด​หายใจเข้า​ปอด​ลึก​ๆ “ผม​ผิด​เอง​ ผม​ไม่ควร​ให้​พวกคุณ​เข้ามา​ ถ้าพวกคุณ​ไม่มีความรัก​ให้​เธอ​เลย​สักนิด​ แล้ว​เธอ​จะโต​ใน​บ้าน​เด็กกำพร้า​ได้​ยังไง​ พวกคุณ​ไป​เถอะ​ อย่า​มาที่นี่​อีก​”

ฝ่าย​ผู้ชาย​ดึง​สติ​กลับมา​ พูด​พร้อม​รอยยิ้ม​เย็น​ “ไป​? ไป​ที่ไหน​ เธอ​เป็น​ลูก​ของ​ผม​ เป็น​เลือดเนื้อ​ของ​ผม​ ลูกสาว​ของ​ผม​อยู่​ที่นี่​ คุณ​จะให้​ผม​ไป​ที่ไหน​”

ผู้หญิง​ก็​กล่าว​เช่นกัน​ว่า​ “นั่นสิ​ ฉัน​เป็น​แม่ของ​เธอ​ คน​ที่​ไป​ควรจะ​เป็นคุณ​มากกว่า​ ทำไม​ฉัน​ต้อง​ไป​ด้วย​”

หลิน​หยาง​มอง​พวกเขา​อย่าง​เย็น​ ถามย้ำ​ทีละ​คำ​ “ผม​ไป​? คุณ​รู้​หรือเปล่า​ว่า​ค่า​ห้อง​ผู้ป่วย​หนึ่ง​เดือน​เท่าไร​ คุณ​รู้​หรือเปล่า​ว่า​ค่า​ยาบำรุง​ร่างกาย​ที่​เธอ​ใช้ทุกวัน​เป็น​เงิน​เท่าไร​ ถ้าผม​ไป​แล้ว​ พวกคุณ​จะรับผิดชอบ​ค่าใช้จ่าย​นี้​ใช่ไหม​”

สีหน้า​ของ​ทั้งสอง​คน​เปลี่ยนไป​ในทันที​ ฝ่าย​ผู้หญิง​รีบ​พูด​ขึ้น​ว่า​ “ถึงพวก​ฉัน​จะรับผิดชอบ​ค่าใช้จ่าย​ที่นี่​ไม่ไหว​ แต่​พวก​ฉัน​รับ​เธอ​กลับ​ไป​ดูแล​ที่​บ้าน​ได้​ แม้กระทั่ง​ดูแล​ดีกว่า​โรงพยาบาล​แพง​หูฉี่​ของ​พวกคุณ​ที่นี่​อีก​”

หลิน​หยาง​แค่น​หัวเราะ​ “จริง​เหรอ​? ที่​บ้าน​ของ​พวกคุณ​มีออกซิเจน​หรือเปล่า​ สาร​เหลว​บำรุง​ร่างกาย​ขวด​ละ​พัน​หยวน​ ต้อง​ใช้หนึ่ง​ขวด​ทุกวัน​ นี่​เป็น​สิ่งของ​พื้นฐาน​ พวกคุณ​หา​มาได้​ใช่ไหม​”

ผู้ชาย​คน​นั้น​ได้ยิน​แล้วก็​รีบ​เถียง​ “คุณ​ไม่ต้อง​มาสนใจ​ว่า​พวกเรา​จะจัดการ​ได้​ไหม​ ยังไง​เธอ​ก็​เป็น​ลูกสาว​ของ​พวกเรา​ ตอนนี้​พวกเรา​ต้องการ​รับ​เธอ​กลับ​ไป​ คุณ​อย่า​มาพูดมาก​หน่อย​เลย​ รีบ​ส่งข้าวของ​ของ​เธอ​มาให้​ผม​ได้​แล้ว​”

“ของ​? ของ​อะไร​” หลิน​หยาง​ถาม

ผู้หญิง​รีบ​พูด​ขึ้น​ว่า​ “จะเป็น​อะไร​ไป​ได้​ ก็​บัตรเครดิต​ บัตรธนาคาร​ ประกันชีวิต​ กุญแจ​บ้าน​กับ​รถ​ ของ​ทุกอย่าง​ของ​เธอ​ ส่งมาให้​ฉัน​ทั้งหมด​”

หลิน​หยาง​ส่ายหน้า​ “คงจะ​ไม่ได้​ นั่น​เป็น​ของ​ของ​ไป๋​จื่อ​ ให้​พวกคุณ​ไม่ได้​หรอก​”

เสียง​ของ​ผู้หญิง​คน​นั้น​แหลม​บาด​แก้วหู​ในทันที​ “ไม่ได้​? คุณ​คิดดู​ให้​ดี​นะ​ เธอ​เป็น​ลูกสาว​ของ​ฉัน​ ฉัน​ดูแล​ข้าวของ​ของ​เธอ​แล้ว​มัน​ผิด​ตรงไหน​”

“ตั้งแต่​พวกคุณ​เข้ามา​ที่นี่​ พวกคุณ​ถามหรือยัง​ว่า​เธอ​กลายเป็น​แบบนี้​ได้​ยังไง​ เคย​บาง​บ้าง​ไหม​ว่า​เธอ​จะหาย​หรือเปล่า​ แล้ว​เคย​ถามสัก​คำ​หรือยัง​ว่า​ตอนนี้​เธอ​ชื่อว่า​อะไร​ แต่งงาน​แล้ว​หรือยัง​ มีหลาน​ให้​พวกคุณ​แล้ว​ใช่ไหม​ เรื่อง​พวก​นี้​ คุณ​เคย​ถามบ้าง​ไหม​” หลิน​หยาง​กล่าว​

“พูด​ตามตรง​นะ​ พวกคุณ​มาปรากฏตัว​ที่นี่​ใน​วันนี้​ ก็​เพราะ​มีคน​คอย​สั่งการ​อยู่​เบื้องหลัง​ หวัง​ว่า​พวกคุณ​จะพา​เธอ​ไป​จาก​ที่นี่​ได้​ นำ​สมบัติ​ทุกอย่าง​ของ​เธอ​ไป​ ในขณะที่​เธอ​ตาย​อย่าง​ทรมาน​ คุณ​ทำ​แบบนี้​แล้​วจะ​ต่าง​อะไร​กับ​การวางแผน​ฆ่าคน​ชิงทรัพย์​ ผม​ว่า​พวกเขา​ไม่คู่​ควรจะเป็น​พ่อแม่​ของ​เธอ​เลย​ด้วยซ้ำ​ เสือ​ไม่เคย​กิน​ลูก​ เทียบ​กับ​สัตว์​ยัง​ไม่ได้​เลย​!”

หลิน​หยาง​ยิ่ง​พูด​ก็​ยิ่ง​โมโห​ ไป๋​จื่อ​ได้รับ​ความลำบาก​มาตั้งแต่​เด็ก​ พวกเขา​เป็น​พ่อ​เป็น​แม่ ไม่เพียงแต่​ไม่รู้สึก​ผิด​ ยัง​เลวร้าย​ได้​ถึงขั้น​นี้​ คน​พรรค์​นี้​สมควร​เป็น​พ่อแม่​คน​ได้​ยังไง​กัน​

คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา

คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา

Status: Ongoing
จู่ๆ แพทย์หญิงยอดฝีมือจากยุคปัจจุบัน ดันตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กสาวชาวบ้านยุคโบราณที่ถูกย่าและป้าสะใภ้ตีจนตายทั้งเป็นครั้นรอดชีวิตมาได้ ก็ถูกโขกสับไม่ต่างกับสาวใช้ในบ้าน ทั้งยังจะถูกจับขายแลกเงินให้แต่งกับบุรุษอายุคราวพ่อแต่ไป๋จื่อคนใหม่นี้จะไม่ปล่อยให้พวกนางใช้งานข่มเหงรังแกได้ตามใจชอบอีกต่อไปแล้วให้ตายอย่างไรก็ต้องออกจากบ้านที่เหมือนกับขุมนรกแห่งนี้ไปให้ได้ จึงตัดสินใจสร้างอุบายทำให้ตนเองเสียชื่อเพื่อแยกบ้านกับเหล่าคนสกุลไป๋ได้อย่างสมบูรณ์ เพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ เพื่อให้มีข้าวกินอิ่มท้องสักมื้อหญิงสาวที่เคยมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งประเทศในยุคปัจจุบันต้องถกแขนเสื้อทำไร่ทำนา ใช้วิชาแพทย์แผนปัจจุบันรักษาคนไข้และจัดการกับเหล่าคนในหมู่บ้านที่เข้ามาเอารัดเอาเปรียบนางด้วยแต่ขณะเดียวกัน… ก็ต้องรักษาโรคความจำเสื่อมให้ชายหนุ่มกล้ามโตขี้น้อยใจอีก!เดิมทีคิดจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุข หาเช้ากินค่ำ เลี้ยงชีพให้ตนและท่านแม่มีชีวิตที่ดีแต่ความหวังพรรค์นั้นน่าจะไม่มีทางเป็นจริงได้ หนทางข้างหน้าไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเอาเสียเลย!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท