คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา – ตอนที่ 515 ถูกคนหลอกล่อ ตอนที่ 516 หมู่เมฆเคลื่อนคล้อย เ

คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา

ตอนที่​ 515 ถูก​คน​หลอกล่อ​

สีหน้า​ของ​ทั้งสอง​คน​เปลี่ยนไป​ยกใหญ่​ ขณะนี้​ไม่น่ามอง​เป็น​อย่างยิ่ง​ ราวกับว่า​ถูก​ใคร​เปิดโปง​เรื่อง​เลวทราม​ที่​กำลัง​ทำ​อยู่​

เมื่อ​เผชิญหน้า​กับ​หลิน​หยาง​ที่​ดู​น่าเกรงขาม​ขนาด​นี้​ พวกเขา​ก็​รู้สึก​หวาดกลัว​อยู่​บ้าง​ แต่​พอ​นึกถึง​จำนวน​เงิน​ที่​คน​คน​นั้น​รับปาก​ว่า​จะให้​พวกเขา​ และ​นึก​ขึ้น​ได้​ว่า​ ‘ลูกสาว​’ เป็น​ถึงหมอ​ระดับ​แถวหน้า​ของ​โรงพยาบาล​หมิง​ซิง ใช้เวลา​เพียง​ไม่นาน​ก็​มีบ้าน​และ​รถ​ของ​ตัวเอง​แล้ว​ ดูท่า​เธอ​จะได้​เงินเดือน​ไม่น้อย​เลย​ทีเดียว​ บวก​กับ​ประกันชีวิต​ของ​เธอ​แล้ว​ เมื่อ​เธอ​ตาย​ไป​ พวกเขา​หา​เอง​ทั้ง​ชีวิต​ก็​ไม่มีทางได้​เท่ากับ​เงิน​ประกันชีวิต​ก้อน​ใหญ่​นั้น​

เงิน​ทำให้​คน​เป็นบ้า​ได้​ ยิ่ง​ทำให้​เคย​เผย​ธาตุแท้​ออกมา​!

ผู้ชาย​คน​นั้น​ถลึงตา​มอง​หลิน​หยาง​ด้วย​ความโมโห​ “คุณ​พูดจา​ไร้สาระ​ให้​น้อย​ๆ หน่อย​เถอะ​ เธอ​เป็น​ลูกสาว​ของ​พวกเรา​ พวก​อยาก​พา​เธอ​ไป​ก็​เพราะ​หวังดี​กับ​เธอ​”

หลิน​หยาง​ค่อยๆ​ นั่งลง​บน​เก้าอี้​ เก็บ​อารมณ์​โกรธ​ก่อนหน้านี้​เอาไว้​ เพียง​มอง​อีก​ฝ่าย​ด้วย​สายตา​เย็นชา​เท่านั้น​ “ผม​เป็น​หมอ​เจ้าของ​ไข้​ของ​เธอ​ และ​เป็น​ผู้ปกครอง​ชั่วคราว​ของ​เธอ​ด้วย​ ถ้าผม​ไม่อนุญาต​ให้​พวกคุณ​พา​เธอ​ไป​ พวกคุณ​ก็​พา​เธอ​ไป​ที่ไหน​ไม่ได้​ทั้งนั้น​”

เขา​ไม่สนใจ​ชาย​หญิง​สอง​คน​ที่​กำลัง​โกรธ​เป็นฟืนเป็นไฟ​ กล่าว​ต่อว่า​ “กลับ​ไป​บอก​คน​ที่อยู่​เบื้องหลัง​พวกคุณ​คน​นั้น​ บอก​เธอ​ว่า​ขอ​แค่​มีผม​หยาง​เทียน​อยู่​ ผม​ไม่มีทาง​ให้​มีใคร​มาทำ​ไป๋​จื่อ”​

จากนั้น​เขา​ก็​หันไป​มอง​ไป๋​จื่อ​ที่นอน​แน่นิ่ง​อยู่​บน​เตียง​ มอง​ใบ​หน้าซีด​ขาว​ของ​เธอ​ เห็น​น้ำตา​หยด​หนึ่ง​กำลัง​ไหล​ลง​จาก​หาง​ตา​ ก่อน​จะหาย​ไป​ใน​เรือน​ผม​สีดำขลับ​อย่าง​รวดเร็ว​

ชายหนุ่ม​ปรี่​ไป​ที่​ข้าง​เตียง​ จับมือ​ของ​ไป๋​จื่อ​ไว้​แน่น​ “ไป๋​จื่อ?​ คุณ​ตื่น​แล้ว​เหรอ​ คุณ​ตื่น​แล้ว​จริงๆ​ ใช่ไหม​”

ไป๋​จื่อ​ไม่ได้​ลืมตา​ แต่​น้ำ​ตากลับ​ไหล​ออกจาก​หาง​ตา​อีกครั้ง​ เธอ​ไม่รู้​ว่า​นี่​เป็น​น้ำตา​แห่ง​ความเสียใจ​ หรือ​น้ำตา​แห่ง​ความ​ซาบซึ้ง​กัน​แน่​

พ่อ​กับ​แม่ที่​ทิ้ง​เธอ​ไป​ใน​อดีต​กลับมา​ใน​วันนี้​ ไม่ใช่เพราะ​อยาก​มาเยี่ยม​หรือ​เป็นห่วง​เธอ​ แต่​มีใคร​บางคน​หลอกล่อ​พวกเขา​ ต้องการ​ให้​พวกเขา​ทำร้าย​เธอ​ถึงชีวิต​ พวกเขา​เอง​ก็​ต้อง​การครอบครอง​ทรัพย์สิน​ของ​เธอ​ด้วย​

เปรียบกับ​หลิน​หลิน​หยาง​ที่​ไม่มีความเกี่ยวข้อง​กับ​เธอ​ทาง​สายเลือด​ แต่กลับ​อยู่​ข้าง​กาย​เธอ​ไม่ห่าง​ไป​ไหน​เสมอ​ แต่​เธอ​ไม่เคย​แม้แต่​จะตอบ​สนองความต้องการ​ของ​หลิน​หยาง​ ระหว่าง​พวกเขา​ไม่เคย​มีพันธะ​สัญญาอะไร​ต่อกัน​ เขา​ไม่จำเป็นต้อง​สนใจ​เธอ​ด้วยซ้ำ​

เธอ​ขยับ​ริมฝีปาก​ เสียง​อ่อนแรง​ดัง​ออก​มาจาก​ลำคอ​ “ให้​พวกเขา​ไป​”

แม้หลิน​หยาง​จะได้ยิน​ไม่ชัด​ว่า​เธอ​กำลัง​พูด​อะไร​ แต่​เธอ​กำลัง​พูด​ กำลัง​พูด​อยู่​จริงๆ​

เขา​ดีใจ​จน​แทบ​คลั่ง​ ทว่า​เขา​ก็​กด​ข่ม​ความรู้สึก​นั้น​เอาไว้​ แล้ว​ก้มหน้า​ลง​เข้าไป​ใกล้​ปาก​ของ​เธอ​ “คุณ​พูด​อีกครั้ง​สิ”

ไป๋​จื่อ​ขยับ​ริมฝีปาก​ขยุกขยิก​ เสียง​อ่อนแรง​มาก​ แต่กลับ​ชัดเจน​ขึ้น​กว่า​เมื่อ​ครู่​นัก​ “ให้​พวกเขา​ไป​ ฉัน​ไม่อยาก​เห็น​พวกเขา​”

หลิน​หยาง​กัน​ไป​กล่าว​กับ​ชาย​หญิง​ที่​ยืน​อยู่​ปลาย​เตียง​แต่​ไม่กล้า​เข้ามา​ใกล้​ “เธอ​ให้​พวกคุณ​ไป​ เธอ​ไม่อยาก​เห็น​พวกคุณ​”

พวกเขา​สอง​คน​สบตา​กัน​ครั้งหนึ่ง​ ฝ่าย​ผู้หญิง​ลังเล​เล็กน้อย​ สุดท้าย​เธอ​ก็​ยังคง​เดิน​ไป​ข้างหน้า​ เข้าไป​ใกล้​หลิน​หยาง​ แล้ว​จับมือ​ของ​ไป๋​จื่อ​เอาไว้​ แต่​ไป๋​จื่อ​กลับ​ออกแรง​ดึง​มือ​กลับ​

ผู้หญิง​คน​นั้น​ทำตัว​ไม่ถูก​ แต่​ก็​ไม่ได้​ดึงดัน​จับมือ​ไป๋​จื่อ​ต่อไป​ เพียง​กล่าว​เสียงอ่อน​ว่า​ “ลูก​รัก​ ลูก​ตื่น​แล้ว​สินะ​ ตื่น​แล้ว​ก็ดี​ พรุ่งนี้​พวกเรา​ออกจาก​โรงพยาบาล​กัน​เถอะ​”

ไป๋​จื่อ​สูด​ลม​หายใจเข้า​ปอด​ลึก​ๆ พยายาม​หยุด​ความปรารถนา​ที่​อยาก​จะระเบิดอารมณ์​ออกมา​อย่าง​สุดความสามารถ​

พรุ่งนี้​ออกจาก​โรงพยาบาล​? เธอ​มีสภาพ​นี้​แล้ว​ พรุ่งนี้​จะออกจาก​โรงพยาบาล​ได้​ยังไง​ ผู้หญิง​คน​นี้​ไม่ถามหลิน​หยาง​เลย​สัก​คำ​ ว่า​ออกจาก​โรงพยาบาล​แล้ว​เธอ​จะใช้ชีวิต​ต่อไป​ยังไง​

“ไสหัวไป​!” อารมณ์​ขุ่นเคือง​ทั้งหมด​ของ​เธอ​ กลั่น​ออกมา​เป็น​คำพูด​นี้​ในที่สุด​

หลิน​หยาง​กำลัง​ตรวจสอบ​อุปกรณ์​ที่​เชื่อม​กับ​ร่างกาย​ของ​ไป๋​จื่อ​เหล่านั้น​ อาการ​โดยทั่วไป​ล้วน​เป็นปกติ​ ไป๋​จื่อ​ใน​ตอนนี้​นอกจาก​อ่อนแรง​แล้ว​ ก็​ไม่แตกต่าง​อะไร​จาก​คน​ทั่วไป​เลย​

เขา​ได้ยิน​ไป๋​จื่อ​บอก​ให้​ผู้หญิง​คน​นั้น​ไสหัวไป​ แต่​เธอ​กลับ​ยัง​ยืน​อยู่​ข้าง​เตียง​เหมือนกับ​ภูเขา​ก้อน​หนึ่ง​ ไม่ขยับตัว​สักนิด​

……….

ตอนที่​ 516 หมู่​เมฆเคลื่อน​คล้อย​ เห็น​แสงจันทร์​อีกครั้ง​

หลิน​หยาง​กดปุ่ม​สีแดง​บน​หัว​เตียง​ทันที​ สามวินาที​หลังจากนั้น​ก็​มีพนักงานรักษาความปลอดภัย​สวม​เครื่องแบบ​เดิน​เข้ามา​ใน​ห้อง​ผู้ป่วย​ ก่อน​จะไล่​พ่อแม่​แท้ๆ​ ที่ว่า​ของ​ไป๋​จื่อ​ให้​ออก​ไป​จาก​ห้อง​ตามคำสั่ง​ของ​หลิน​หยาง​ ทั้ง​ยัง​เพิ่ม​ชื่อ​พวกเขา​เข้าไป​ใน​แบล็กลิสต์​ ไม่อนุญาต​ให้​เหยียบ​เข้ามา​ใน​อาคาร​หลัง​นี้​อีก​

“ไป๋​จื่อ​ คุณ​รู้สึก​ยังไง​บ้าง​ ลืมตา​มามอง​ผม​หน่อย​เถอะ​” เสียง​ของ​หลิน​หยาง​คล้าย​กับ​เสียงสะอื้น​อยู่​บ้าง​ ขอบตา​แดงก่ำ​ เขา​ไม่อยาก​ให้​ไป๋​จื่อ​เห็น​ว่า​เขา​ร้องไห้​ ตอนที่​น้ำตาไหล​ลงมา​ เขา​ก็​รีบ​เช็ด​มัน​ออก​อย่าง​รวดเร็ว​

ในที่สุด​ไป๋​จื่อ​ก็​ลืมตา​ ตรงหน้า​ของ​เธอ​คือ​หลิน​หยาง​ที่​ดีใจ​จน​แทบ​คลั่ง​ แต่​หัวใจ​ของ​เธอ​กลับ​จนใจ​เป็น​อย่างยิ่ง​ เธอ​กลับมา​ที่นี่​แค่​ช่วง​สั้น​ๆ หรือว่า​ยัง​ต้อง​กลับ​ไป​ที่นั่น​อีก​

เธอ​ควรจะ​พูด​อะไร​กับ​หลิน​หยาง​ดี​

“ดี​จัง ดี​เหลือเกิน​ ในที่สุด​คุณ​ก็​ตื่น​แล้ว​” เขา​ก้มลง​โอบกอด​ไป๋​จื่อ​ไว้​จน​แน่น​ เขา​เฝ้าคอย​มาหลาย​เดือน​ จน​วันนี้​หมู่​มวล​เมฆเคลื่อน​คล้อย​ เห็น​แสงจันทร์​อีกครั้ง​

หลิน​หยาง​ประคอง​เธอ​ลุกขึ้น​นั่ง​ ถามเธอ​ว่า​หิว​น้ำ​ หิวข้าว​ หนาว​ หรือว่า​ร้อน​หรือเปล่า​

หลังจาก​ไม่เจอกัน​หลาย​เดือน​ เขา​ดู​เปลี่ยนไป​มาก​ คล้าย​กับ​ว่าไม่ได้​ดูแล​รูปลักษณ์ภายนอก​ให้​สมบูรณ์แบบ​เหมือน​เมื่อก่อน​อีก​ ใต้​คาง​ของ​เขา​มีเครา​อยู่​บ้าง​ ผม​ก็​ไม่เป็น​ทรง​เหมือน​ที่​เธอ​จำได้​ สีหน้า​เหนื่อยล้า​ ขอบตา​ลึก​โหล​

ทั้งหมด​นี้​เป็น​เพราะ​เธอ​!

“หลิน​หยาง​ ขอบคุณ​คุณ​มาก​!”

เขา​ตะลึง​ไป​เล็กน้อย​ เพราะ​คิดไม่ถึง​ว่า​คำ​แรก​ที่​เธอ​พูด​กับ​คำ​ จะเป็น​คำ​ว่า​ขอบคุณ​ไป​ได้​

“ขอบคุณ​อะไร​กัน​ ผม​ควร​ทำให้​คุณ​อยู่แล้ว​”

ตอนที่​เขา​ยิ้ม​ขึ้น​มา ก็​ยังคง​อบอุ่น​เหมือน​เมื่อก่อน​ไม่มีผิดเพี้ยน​

ไป๋​จื่อ​หันหน้า​ไป​มอง​ท้องฟ้า​ยามค่ำคืน​ข้างนอก​ แล้ว​หัน​กลับมา​มอง​นาฬิกาแขวน​บน​ผนัง​ ขณะนี้​เป็นเวลา​ตี​สี่สิบห้า​นาที​

อีก​สอง​ชั่วโมง​ฟ้าก็​สว่าง​แล้ว​

วันนี้​ไม่มีจ้าว​หลาน​ปลุก​เธอ​กลางดึก​ เธอ​ก็​จะไม่ไป​จาก​ที่นี่​อย่าง​กะทันหัน​ แต่​หลังจาก​ตอนนี้​อีก​สอง​ชั่วโมง​ เธอ​จะยังคง​กลับ​ไป​ยัง​แคว้น​ฉู่อยู่ดี​

“หลิน​หยาง​ ฉัน​ไม่รู้​ว่า​ควร​อธิบาย​ให้​คุณ​ฟังยังไง​ดี​ แต่​ฉัน​คิด​ว่า​มีเรื่อง​บาง​เรื่อง​ที่​ฉัน​ไม่ควร​ปิดบัง​คุณ​”

เธอ​สูด​ลม​หายใจเข้า​ปอด​ แล้ว​พูด​ต่อ​อี​กว่า​ “นี่​ไม่ใช่ครั้งแรก​ที่​ฉัน​ตื่น​ ทุกคืน​พระจันทร์เต็มดวง​ ขอ​แค่​ฉัน​เห็น​แสงจันทร์​ ฉัน​จะตื่นขึ้น​ที่นี่​ หลังจาก​ฉัน​ที่อยู่​อีก​ด้าน​หนึ่ง​หลับ​แล้ว​ ฉัน​ที่อยู่​ทาง​นี้​ก็​จะตื่นขึ้น​ พอ​ตอนที่​แสงจันทร์​หาย​ไป​ ฉัน​ก็​จะกลับ​ไป​ที่​โลก​นั้น​อีก​”

หลิน​อย่าง​มอง​นาง​อย่าง​งุนงง​ จู่ๆ ก็​ยื่นมือ​มาจับ​หน้าผาก​เธอ​ “คุณ​กำลัง​พูด​อะไร​น่ะ​ คง​ไม่ได้​เป็นไข้​หรอก​ใช่ไหม​”

ไป๋​จื่อ​ส่ายหน้า​ “ฉัน​ไม่ได้​พูด​ไป​เรื่อยเปื่อย​นะ​ นี่​เรื่องจริง​”

เมื่อ​เห็น​หลิน​หยาง​ยังคง​ไม่เชื่อ​ เธอ​ก็​พูด​ต่อ​อีก​ “ความจริง​แล้ว​นี่​เป็น​ครั้ง​ที่สี่​ที่​ฉัน​หลับ​มา ตอนที่​ฉัน​กลับมา​ครั้งแรก​ ฉัน​เอา​กล่อง​ปฐมพยาบาล​ของ​คุณ​ไป​ด้วย​ ตอนที่​ฉัน​กลับมา​ครั้ง​ที่สอง​ ฉัน​เจอ​ม่าน​น่า​ เธอ​อยาก​ฆ่าฉัน​ คุณ​ก็​เห็น​ไม่ใช่เหรอ​ ส่วน​ครั้ง​ที่สาม​ที่​กลับมา​ ฉัน​ยืน​อยู่​ตรง​หน้าต่าง​ มอง​คุณ​เดิน​มาแต่ไกล​ ไม่ใช่ว่า​คุณ​เห็น​ฉัน​หรอก​เหรอ​ วันนี้​เป็น​ครั้ง​ที่สี่​แล้ว​”

หลิน​หยาง​ตกใจ​จน​ไม่รู้​จะพูด​ยังไง​ เขา​รู้​ว่า​ไม่ควร​เชื่อ​ แต่​สิ่งที่​เธอ​พูด​เป็น​สิ่งที่​เคย​เกิดขึ้น​จริงๆ​ เขา​ทำ​กล่อง​ปฐมพยาบาล​หาย​ไป​แล้ว​จริงๆ​ และ​เคย​จับได้​ว่า​ม่าน​น่า​พยายาม​ฆ่าไป๋​จื่อ…​เขา​เคย​เจอ​เรื่อง​เหล่านี้​ทั้งสิ้น​

“แล้ว​ทำไม​คุณ​ไม่เคย​บอก​ผม​สักครั้ง​เลยเวลา​ที่​กลับมา​” หลิน​หยาง​รีบ​ถาม

ไป๋​จื่อ​ส่ายหน้า​ “ไม่ใช่ว่า​ฉัน​ไม่บอก​คุณ​นะ​ แต่​ทุกอย่าง​เกิดขึ้น​กะทันหัน​มาก​ จู่ๆ ฉัน​ก็​กลับมา​ แล้ว​จู่ๆ ฉัน​ก็​กลับ​ไป​อีก​ ใน​อีก​โลก​หนึ่ง​ ฉัน​มีแม่ที่รัก​ฉัน​มาก​ พอ​ฉัน​มาที่นี่​ ร่างกาย​ของ​ฉัน​ที่อยู่​ที่นั่น​ก็​จะเย็นเฉียบ​เหมือนกับ​คนตาย​ เธอ​ปลุก​ฉัน​อย่าง​เอาเป็นเอาตาย​ทุกครั้ง​ ฉัน​ที่อยู่​ทาง​นี้​ก็​เลย​หลับ​ลึก​อีกครั้ง​”

“หลิน​หยาง​ ฉัน​รู้​ว่า​ทุก​อย่างนี้​มัน​เหมือน​เรื่อง​เพ้อฝัน​ แต่​ฉัน​มีสติ​ครบถ้วน​มาก​ และ​มัน​คือ​เรื่องจริง​!”

คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา

คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา

Status: Ongoing
จู่ๆ แพทย์หญิงยอดฝีมือจากยุคปัจจุบัน ดันตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กสาวชาวบ้านยุคโบราณที่ถูกย่าและป้าสะใภ้ตีจนตายทั้งเป็นครั้นรอดชีวิตมาได้ ก็ถูกโขกสับไม่ต่างกับสาวใช้ในบ้าน ทั้งยังจะถูกจับขายแลกเงินให้แต่งกับบุรุษอายุคราวพ่อแต่ไป๋จื่อคนใหม่นี้จะไม่ปล่อยให้พวกนางใช้งานข่มเหงรังแกได้ตามใจชอบอีกต่อไปแล้วให้ตายอย่างไรก็ต้องออกจากบ้านที่เหมือนกับขุมนรกแห่งนี้ไปให้ได้ จึงตัดสินใจสร้างอุบายทำให้ตนเองเสียชื่อเพื่อแยกบ้านกับเหล่าคนสกุลไป๋ได้อย่างสมบูรณ์ เพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ เพื่อให้มีข้าวกินอิ่มท้องสักมื้อหญิงสาวที่เคยมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งประเทศในยุคปัจจุบันต้องถกแขนเสื้อทำไร่ทำนา ใช้วิชาแพทย์แผนปัจจุบันรักษาคนไข้และจัดการกับเหล่าคนในหมู่บ้านที่เข้ามาเอารัดเอาเปรียบนางด้วยแต่ขณะเดียวกัน… ก็ต้องรักษาโรคความจำเสื่อมให้ชายหนุ่มกล้ามโตขี้น้อยใจอีก!เดิมทีคิดจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุข หาเช้ากินค่ำ เลี้ยงชีพให้ตนและท่านแม่มีชีวิตที่ดีแต่ความหวังพรรค์นั้นน่าจะไม่มีทางเป็นจริงได้ หนทางข้างหน้าไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเอาเสียเลย!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท