บทที่ 111 :เตรียมตัวสำหรับการแข่งขัน
เดือนสิงหาคม เป็นเดือนที่ร้อนที่สุดของปีได้ผ่านไปแล้ว และสภาพอากาศที่น็อตทิงแฮมค่อยๆ เย็นลงไปจนถึงเดือนกันยายน บางครั้งในตอนเช้าถังเอินต้องสวมเสื้อคลุมทับเสื้อยืดของเขา
หยางเอี้ยนสิ้นสุดวันหยุดฤดูร้อนและเดินทางกลับจากจีนมายังเมืองน็อตติงแฮม ในช่วงวันหยุดยาว 2 เดือน เธอไปอิตาลีกับเพื่อนๆเป็นครั้งแรก จากนั้นจึงกลับบ้านเกิดหลังจากการระบาดของโรคซาร์สในจีนคลี่คลายลง และการห้ามเดินทางถูกยกเลิก
แม้ว่าเขาจะต้องการ แต่ถังเอินผู้น่าสงสารก็ไม่สามารถกลับไปได้
หลังจากที่ หยางเอี้ยนกลับมาที่น็อตติ้งแฮมเธอได้โทรหาทเวน เพื่อทักทาย เธอบอกเขาว่าเธอกลับมาจากจีนแล้วและนำของฝากจากจีนมามอบให้ มันควรจะเป็นสิ่งที่จะทำให้ถังเอินพอใจ และเขาจะขอบคุณ หยางเอี้ยน
แต่ตอนนี้เขาไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตารอการปรากฏตัวของหยางเอี้ยนมากเหมือนเมื่อก่อน เป็นเวลาสองเดือนที่เขาไม่เห็นหยางเอี้ยนและไม่ได้ยินแม้เสียงของเธอ
นอกเหนือจากความคาดหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในการนำทีมไปสู่ชัยชนะ สิ่งที่เขาตั้งตารอมากที่สุดคือการได้เรียนภาษาจีนกับหยางเอี้ยนทุกสัปดาห์
ต่อมาเมื่อเปิดเทอมหยางเอี้ยนได้เสนอให้การเรียนภาษาจีนจากสัปดาห์ละสองครั้งเป็นสัปดาห์ละครั้ง เพราะเธอคงจะยุ่งมากกว่าเดิมในภาคเรียนใหม่
และเธอคิดว่าภาษาจีนของทเวนนั้นสูงมากอยู่แล้ว . “เธอเกรงว่าภาษาจีนของเขาจะสูงกว่าคนจีนบางคนเสียอีก” จึงไม่ต้องไปเสียเวลากับมันมาก
ตอนนี้ถังเอินมีเวลาน้อยสำหรับการเรียนภาษาจีนของเขา และเขาไม่จำเป็นต้องเรียนรู้เลย ดังนั้นเมื่อหยางเอี้ยนยื่นคำขอนี้ เขาก็ตกลงตามนั้น และเสริมว่าหากไม่สะดวกที่เธอจะมาในวันที่กำหนด เธอสามารถโทรและแจ้งให้เขาทราบได้
เนื่องจากการปรับตารางการแข่งขัน การแข่งขันรอบที่ 6 ของทีมส่วนใหญ่จึงถูกเลื่อนออกไปเป็นสิ้นเดือนตุลาคม รวมถึงของน็อตติ้งแฮม ฟอเรสต์ด้วย
ในที่สุดคอลลีมอร์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่สื่อไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยเขาไปแบบนั้น พวกเขาจับตาดูเขาอย่างใกล้ชิดทุกวันเพราะพวกเขาต้องการดูว่าคอลลีมอร์จะหาข้อแก้ตัวอื่นได้อย่างไร
ถ้าเขาบอกว่าทีมยังไม่มีสายสัมพันธ์ก็ไม่เป็นไร ตอนนี้ทีมได้รับการปรับระยะเวลาสองสัปดาห์แล้ว 12 วันน่าจะเพียงพอสำหรับเขาและทีม
ไม่ว่าแกเร็ธ เทย์เลอร์จะโง่แค่ไหนก็ตาม เขาควรจะมีสายสัมพันธ์กับทีมบ้างแล้วในตอนนี้? หากเขายังแพ้ต่อไป มาดูกันว่าเขาจะพูดอะไรอีก
ถังเอินได้ใช้เวลาของเขาในบาร์ของเบิร์นส์พูดคุยกับทุกคนเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันในโลกของฟุตบอล
และพูดคุยเกี่ยวกับความยากลำบากล่าสุดที่ทีมฟอเรสต์ได้พบเจอ ถ้ามีคนต้องการให้เขากลับมาที่ ซิตี้ กราวด์เขาจะไม่มีวันปฏิเสธ
นับตั้งแต่ที่เขาพบว่าทเวนมักจะไปที่บาร์ของเบิร์นส์ เพียร์ซ บรอสแนนก็มาที่นี่เหมือนว่ามันเป็นบ้านหลังที่สองของเขา
ถังเอินไม่ต้องการให้สื่อเข้าใกล้เขามากเกินไป เขาเกลียดสื่อ ดังนั้นเขาจึงพยายามคิดหาวิธีขับไล่ บรอสแนนออกไปในช่วงหลายครั้งที่เขาได้พบกับบรอสแนนที่บาร์
“เฮ้ วันนี้คุณจะไล่ผมออกอีกไหม” บรอสแนนยืนอยู่หน้าที่นั่งของทเวนและมองเขาถังเอินกำลังทานอาหารอยู่ และเมื่อเขาเห็นบรอสแนนเขาก็วางช้อนไว้ข้างๆ
“ให้ตายสิผมเบื่ออาหารเมื่อเห็นหน้าคุณจริงๆ ทำไมคุณยังอยากมาที่นี่อีก คุณควรจะทำงานล่วงเวลาที่สำนักงานรวบรวมข่าวที่น่าตื่นเต้นเคนนี่อยู่ที่ไหน” เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปรอบๆ
“ ผมเป็นลูกค้าเขาไม่มีสิทธิ์ขับไล่ผมออกไป คุณเองก็เช่นกัน” บรอสแนนหยิบเบียร์มาสองแก้วแล้วเขาก็ดึงเก้าอี้ออกมานั่งลงแล้วยื่นเบียร์ให้ ทเวน
เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของบรอสแนนถังเอินก็ถอนหายใจอีกครั้ง “ดีมาก ถ้าคุณต้องการมาที่นี่เพื่อตามหาผมก็ทำตามที่คุณต้องการ
แต่ผมขอเตือนคุณว่า: คุณไม่ใช่นักข่าวที่นี่ และสิ่งที่เราพูดถึง ผมไม่ต้องการที่จะเห็นมันในหนังสือพิมพ์.” ถังเอินใช้สิ่งนี้เพื่อล้างจุดประสงค์ของบรอสแนนในการเข้าใกล้เขามากขึ้น
“ถ้าคุณต้องการสกู๊ปพิเศษบางอย่างที่นี่ ผมจะกำจัดคุณทันที”
บรอสแนนพยักหน้า “แน่นอนผมเป็นแค่แฟนฟอเรสต์ธรรมดาหลังเลิกงาน”
“ดีมาก ตอบไม่เลว” ถังเอินผลักแก้วกลับไปที่ บรอสแนน“ผมเพิ่งคิดได้นะ คุณบรอสแนนถ้าจู่ๆ วันหนึ่งผมตัดสินใจเขียนชีวประวัติของผมผมจะต้องตามหาคุณอย่างแน่นอน”
“ถ้ามีวันนั้นจริงๆ ผมก็ยินดี” บรอสแนนหัวเราะ “นอกจากนี้ผมขอถามอะไรคุณสักข้อได้ไหม คุณทเวน”
“ตกลงถามมา?”
“คุณพร้อมจะกลับไปที่ซิตี้ กราวด์แล้วหรือยัง?” บรอสแนน ยกแก้วขึ้น
“ผมต้องเตรียมอะไรไปบ้างแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลากลับ ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม”
ไม่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ดีที่สุดสำหรับถังเอินที่จะกลับไปที่ ซิตี้ กราวด์และดูเหมือนว่าพระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งคอลลีมอร์
หลังจากพักมา 12 วัน ทีมฟอเรสต์ก็มีเกมเหย้ากับเชฟฟิลด์ ยูไนเต็ด ทีมที่ตกรอบเพลย์ออฟของฤดูกาลที่แล้วในรอบที่เจ็ดของลีก มันเป็นเกมที่สำคัญมากสำหรับแฟนฟอเรสต์ พวกเขาแพ้นัดนี้ไม่ได้
ผู้เล่นทีมฟอเรสต์ต่างก็ตระหนักดีถึงความสำคัญของการแข่งขันเช่นกัน ดังนั้น มันเป็นเพียงเรื่องของหลักสูตรเท่านั้นที่พวกเขาจะชนะการแข่งขันในบ้านของพวกเขา
แกเร็ธ เทย์เลอร์ซึ่งคอลลีมอร์ตั้งความหวังไว้สูง ในที่สุดก็โพล่งออกมา เขายิงสองประตูในนาทีที่ 30 และ 56 ของการแข่งขัน ทำให้สกอร์เป็น 2-1
ในนาทีที่ 75 แอนดี้ รีดได้ทำประตูให้น็อตติงแฮมฟอเรสต์อีก 1 ประตู
คอลลีมอร์ผู้ชนะการแข่งขันรู้สึกภาคภูมิใจมาก เขาพูดถึง 2 ประตูของเทย์เลอร์ในการสัมภาษณ์ ซึ่งทั้งสองลูกเป็นลูกโหม่งที่สวยงาม
เมื่อวันที่ 17 กันยายน ในรอบที่ 8 ของลีก น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ ได้พบกับเบิร์นลีย์ในเกมเยือน และครั้งนี้พวกเขาได้รับชัยชนะด้วยสกอร์ 3-0
เดวิด จอห์นสัน, แอนดี้ รีด และแกเร็ธ เทย์เลอร์ ต่างยิงคนละประตู ชัยชนะสองครั้งติดต่อกันทำให้คอลลีมอร์มีความสุขมากเขาได้ประกาศวันหยุดให้ทีมอย่างตื่นเต้น
จากนั้นในคืนการแข่งขัน เขาก็หายตัวไปและห้องพักในโรงแรมก็ว่างเปล่าเขาได้ออกไปเที่ยวผู้หญิงตามเคย
ชัยชนะทั้งสองติดต่อกันทำให้คอลลีมอร์และหญิงสวยของเขาได้ใช้เวลาร่วมกันทั้งคืนและคลายความกดดันในตัวเขาเล็กน้อย
ในฐานะผู้จัดการทีม ชัยชนะและความพ่ายแพ้เป็นเรื่องธรรมดา ดังนั้นเขาจึงสามารถลืมสถานการณ์ที่เขาเผชิญอยู่ได้อย่างง่ายดาย
การประเมินคอลลีมอร์ของถังเอินเป็นแบบฉบับของผู้ชายที่ “อยู่กับปัจจุบันและสนุกในขณะที่เขาทำได้ ดูเหมือนเขาจะไม่เคยวางแผนอนาคตของทีมเลย
เมื่อความกดดันที่จะชนะการแข่งขันคลี่คลายลง เขาจะไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเขาแพ้การแข่งขันเขาจะตำหนิสิ่งนี้และสิ่งนั้น
เขาไม่คิดว่าเอ็ดเวิร์ดเป็นคนโง่ ผู้จัดการทีมอย่างเขาจะนำอะไรมาสู่ทีมฟอเรสต์ได้บ้าง? แม้แต่คนอเมริกันที่ไม่เข้าใจฟุตบอลก็ควรรู้ดีกว่า
แต่ทำไมไม่มีข่าวเกี่ยวกับสโมสร? ถังเอินเริ่มให้ความสนใจกับข่าวทั้งหมดเกี่ยวกับการเงินของทีม Forest และคณะกรรมการบริหารของสโมสร
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับบทบาทก่อนหน้าของเขาในฐานะผู้จัดการทีมชุดใหญ่
งานปัจจุบันของเขานั้นเบาและง่ายดายราวกับกำลังพักผ่อน เขามีเวลาเหลือเฟือที่จะวิเคราะห์สิ่งที่เขาไม่เคยเกี่ยวข้องด้วย
เมื่อพูดถึงผลงานของถังเอินทีมเยาวชนของน็อตติงแฮมได้รับการจัดอันดับให้อยู่ที่ 2 ในกลุ่มที่ 4 ของ FA Youth Cup พวกเขามีคะแนนน้อยกว่าอันดับสูงสุดของแอสตัน วิลล่าเพียง 2 คะแนน ซึ่งเป็นแชมป์ของอังกฤษ เอฟเอ ยูธ คัพ 2002
ทีมเยาวชนของ Forest ก็ประสบความสำเร็จในการผ่านเข้าสู่รอบที่ 3 ของ FA Youth Cup เช่นกัน
ผู้เล่นอายุน้อยชื่นชอบสไตล์การฝึกสอนของทเวนมาก เพราะมันสามารถนำชัยชนะมาให้พวกเขาได้
การแข่งขันที่ชนะหมายความว่าผู้คนจำนวนมากขึ้นจะสังเกตเห็นพวกเขาและพวกเขามีอนาคตที่ดีกว่า แม้ว่าทีมชุดใหญ่จะไม่กระตือรือร้นกับพวกเขา พวกเขายังคงมีกรอบความคิดที่ดีใช่ไหม?
ถังเอินไม่เคยปล่อยให้ผู้เล่นของเขา “สนุกกับเกม” ในระหว่างการแข่งขัน เว้นแต่ว่าทีมจะมีข้อได้เปรียบเหนือคู่ต่อสู้อยู่ 4 ประตู
และในขณะเดียวกันเกมก็เหลือเวลาเพียง 10 นาทีเท่านั้น เขาไม่เคยบอกนักเตะเยาวชนว่า “ฟุตบอลเป็นกีฬาที่วิเศษมาก” เขามักจะพูดว่า “การชนะมันช่างวิเศษจริงๆ”
ทีมเยาวชนมีชื่อจอร์จ วู้ดอยู่ในรายชื่อตัวสำรองสำหรับทุกนัด แต่เขาก็ยังไม่ได้ลงเล่นแม้แต่นาทีเดียวในการแข่งขัน
พูดตามตรง ผู้เล่นเยาวชนคนอื่นๆค่อนข้างงุนงงกับแนวทางของทเวน ทุกคนเห็นว่าผู้จัดการทีมเป็นห่วงวู้ดมาก เขามักจะพาวู้ดไปสนามที่สองเพื่อฝึกฝนเพิ่มเติมทุกวันหลังการฝึก
แต่ทำไมเขาไม่ปล่อยให้เขาเล่นในการแข่งขัน? การแสดงของเด็กคนนี้ก็ค่อนข้างดีในระหว่างการฝึกตามปกติเคอร์สเลคมักจะยกย่องเขาด้วยซ้ำ
เมื่อไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ แม้แต่เคอร์สเลคก็มักจะแนะนำให้ทเวนปล่อยให้วู้ดลงแข่งขันแต่คำตอบของทเวนคือ “รออีกหน่อย”
“ดังนั้น การรอคอยครั้งนี้จึงกลายเป็น 2 เดือน”
